Sunday, 31 October 2021

money

[11/1, 7:02 AM] Jagadeesh Krishnan: "MONEY"
CAN YOU TALK ABOUT MONEY? WHAT ARE ALL THESE FEELINGS WHICH ARE AROUND MONEY? WHAT MAKES IT SO POWERFUL THAT PEOPLE SACRIFICE THEIR LIVES FOR IT?
This is a very significant question.
All the religions have been against wealth because wealth can give you all that can be purchased in life. And almost everything can be purchased except those spiritual values -- love, compassion, enlightenment, freedom. But these few things are exceptions, and exceptions always prove the rule. Everything else you can purchase with money. Because all the religions have been against life, they were bound to be against money. That is a natural corollary. Life needs money because life needs comforts, life needs good food, life needs good clothes, good houses. Life needs beautiful literature, music, art, poetry. Life is vast!
And a man who cannot understand classical music is poor. He is deaf. He may hear -- his eyes, his ears, his nose, all his senses will be perfectly right medically -- but metaphysically...
Can you see the beauty of great literature, like THE BOOK OF MIRDAD? If you cannot see it, you are blind.
I have come across people who have not even heard the name of THE BOOK OF MIRDAD. If I am to make a list of the great books, that will be the first. But to see the beauty of it you will need tremendous discipline.
To understand classical music is possible only if you learn -- and it is long learning. It is not like jazz music, for which no learning is needed. Even monkeys can understand jazz -- in fact, only monkeys understand it. It is not music, just a few crackpots making all kinds of noises, and you think it is music.
You will find better music in a waterfall, or when the wind blows through the pine trees, or simply when you walk in the forest in autumn on dry leaves, and sounds are created. But to understand that, you will need to be free from hunger, free from poverty, free from all kinds of prejudices.
For example, Mohammedans have prohibited music; now they have deprived man of a tremendous experience.
It happened in New Delhi... one of the most powerful Mohammedan emperors, Aurangzeb, was on the throne. And he was not only powerful, he was really terrible.
Music is denied by Mohammedans. Why? -- because the music was basically played in the East by beautiful women. In the East and in the West the meaning of the word `prostitute' differs. In the West, the prostitute is selling her body. In the East, in the past, the prostitute was not selling her body; she was selling her genius, her dance, her music, her art. thousands of years. So it was the place where all kinds of geniuses were living.
When this declaration was made, all the musicians gathered together, and they said, "Something has to be done, this is too much! They used to say it is against Islam -- that was okay. But this man is dangerous, he will start killing." So as a protest, all the musicians -- of which there were thousands -- went to Aurangzeb's palace.
He came on the balcony and asked the people, "Who has died?" -- because what they had done... they were carrying a corpse the way it is carried in India. There was no corpse inside, just pillows, but they had managed to make it look like a corpse. Aurangzeb asked, "Who has died?"
And they answered, "Music. And you are the murderer of it."
Aurangzeb said, "Good that it has died. Now please be kind enough to me -- dig as deep a grave as possible, so that it can never come out from the grave again." Those thousands of musicians and their tears had no effect on Aurangzeb: he was doing something `sacred'.
Music is denied by Mohammedans. Why? -- because the music was basically played in the East by beautiful women. In the East and in the West the meaning of the word `prostitute' differs. In the West, the prostitute is selling her body. In the East, in the past, the prostitute was not selling her body; she was selling her genius, her dance, her music, her art.
You will be surprised that every Indian king used to send his sons who were going to become his successors to live with great prostitutes for a few years, to learn etiquette, to learn gentleness, to learn music, to learn the delicacies of dance -- because a king should be really rich about everything. He should understand beauty, he should understand the logic, he should understand manners. That has been the old Indian tradition.
Mohammedans disrupted it. Music was against their religion. Why? -- because to learn music you had to enter a prostitute's house. Mohammedans are very much against any rejoicing, and the house of the prostitute was full of laughter, songs, music, dance. They simply prohibited it: no Mohammedan can enter a place of music; to hear music is a sin.
And the same has been done by different religions -- for different reasons, but they have all been cutting man's richness. And the most basic teaching is that you should renounce money.
You can see the logic. If you don't have money, you can't have anything else. Rather than cutting branches, they were cutting the very roots. A man without money is hungry, is a beggar, has no clothes. You cannot expect him to understand Dostoevsky, Nijinsky, Bertrand Russell, Albert Einstein, no; that is impossible.
All the religions together have made man as poor as possible. They have condemned money so much and praised poverty so much that as far as I am concerned, they are the greatest criminals the world has known.
Look what Jesus says: A camel can pass through the eye of a needle, but a rich man cannot pass through the gates of heaven.
Do you think this man is sane? He is ready to allow a camel to pass through the eye of a needle  -- which is absolutely impossible, but even that impossibility he accepts may be made possible. But a rich man entering into paradise? That is a far bigger impossibility; there is no way to make it possible.
Wealth is condemned. Richness is condemned. Money is condemned. The world is left in two camps. Ninety-eight percent of the people live in poverty, but with great consolation, that where rich people will not be able to enter, they will be received with angels playing on their harps, "Alleluia... Welcome!" And the two percent who are rich are living with tremendous guilt that they are rich.
They cannot enjoy their richness because of the guilt. And they are deep down afraid: perhaps they may not be allowed to enter into paradise. So they are in a dilemma. Riches are creating guilt in them -- they will not be consoled because they are not mourning: they will not be allowed in paradise because they are having so many things on the earth. They will be thrown into hell.
Because of this situation, the rich man lives in a very fearful state. Even if he enjoys, or tries to enjoy things, his guilt poisons it. He may be making love to a beautiful woman, but it is only the body that is making love. He is thinking of paradise where camels are entering, and he is standing outside and there is no way to go in. Now can this man make love? He may be eating the best food possible, but he cannot enjoy it. He knows this life is short, and after that is just darkness and hellfire. He lives in paranoia.
The poor man is already living in hell, but he lives with a consolation. You will be surprised to know that in poor countries people are more contented than in rich countries.
I have seen the poorest people in India with no dissatisfaction at all. And Americans are going around the world to find some spiritual guidance -- naturally, because they don't want to be defeated by camels; they want to enter into the gates of heaven. They want to find some way, some yoga, some exercises, as compensation.
This whole world has been turned against itself.
Perhaps I am the first person who is respectful of money, of wealth, because it can make you multi-dimensionally rich.
A poor man cannot understand Mozart. A hungry man cannot understand Michelangelo. A beggar will not even look at the paintings of Vincent van Gogh. And these people who are suffering from hunger don't have enough energy to make them intelligent. Intelligence comes only when you have superfluous energy in you. They are exhausted just in earning bread and butter. They don't have intelligence. They cannot understand THE BROTHERS KARAMAZOV, they can only listen to some stupid priest in a church.
Neither the priest understands what he is talking about, nor the audience. Most of them are fast asleep, tired after six days of work. And the priest finds it more comfortable than everybody is asleep, so he need not prepare a new sermon. He can go on using the old sermon. Everybody is asleep, nobody will figure out that he is just cheating them.
Wealth is as significant as beautiful music, as great literature, as masterpieces of art.
There are people who have a born capacity to be a musician. Mozart started playing beautiful music at the age of eight. When he was eight, other great masters of music were not anywhere near him. Now, this man is born with that creativity.
Vincent van Gogh was born of a poor father who worked in a coal mine. He never got educated, he never knew any art school, but he became one of the greatest painters in the world. But in his whole life, he could not sell a single painting. Now each painting... There are only two hundred of Vincent van Gogh's paintings available; he painted thousands but he gave them away just for a packet of cigarettes, or a meal, or a cup of tea. Now each of his paintings is worth a million dollars or more.
What happened? Why couldn't people understand his paintings? His paintings need tremendous intelligence to be understood.
Just a few days ago I saw a picture of one of his paintings. For that painting, he was laughed at by all painters, what to say about others? -- because he had painted stars in a way nobody had seen stars: like nebulae, every star in movement, like a wheel turning continuously. Who had seen stars like that?
Even other painters said, "You are going mad -- these are not stars!" And moreover, the trees that he painted underneath the stars are going higher than the stars. Stars are left far behind, trees have reached far ahead. Now, who has seen such trees? This is just madness!
But a few days ago I saw a picture of this type. Physicists have now discovered that van Gogh is right: stars are not as they look, they are exactly the way van Gogh has painted them. Poor van Gogh! What eyes that man must have had, to see what physicists took one hundred years to find out, with all their big labs and big technology. And Vincent van Gogh, strangely enough, just with bare eyes figured out the exact shape of the stars. They are whirling, they are whirling dervishes; they are not static the way you see them.
And when he was asked about his trees, that "Where have you found these trees which go above the stars?" he said, "These are the trees I have found, sitting by their side listening to their ambitions. I have heard the trees say to me that they are the ambitions of the earth to reach the stars."
Perhaps a few more centuries may be needed for scientists to discover that certainly, the trees are the ambitions of the earth. One thing is certain, that trees are moving against gravitation. The earth is allowing them to move against gravitation -- supporting, helping them. Perhaps the earth wants some communication with the stars. The earth is alive, and life always wants to go higher and higher and higher. There is no limit to its aspirations.
How are the poor people going to understand? They don't have the intelligence.
Just as there are born poets, born painters, I would like you to remember there are born wealth-creators. They have never been appreciated. Everybody is not a Henry Ford, and cannot be.
Henry Ford was born poor and became the richest man in the world. He must have had some talent, some genius for creating money, for creating wealth. And that is far more difficult than to create a painting, or music, or poetry. Creating wealth is not an easy job. Henry Ford should be praised just as any master musician, novelist, poet. In fact, he should be praised more, because with his money all the poetry and all the music and all the sculptures of the world can be purchased.
I respect money. Money is one of the greatest inventions of man. It is just a means. Only idiots have been condemning it;  perhaps they were jealous that others have money and they don't. Their jealousy became their condemnation.
Money is nothing but a scientific way of exchanging things. Before there was money, people were in real difficulty. All over the world, there was a barter system. You have a cow and you want to purchase a horse. Now it is going to be your whole lifelong task... You have to find a man who wants to sell a horse and wants to purchase a cow. It is so difficult a job! You may find people who have horses but they are not interested in buying cows. You may find people who are interested in buying cows but they don't have horses.
That was the situation before money came into existence. Naturally, people were bound to be poor: they could not sell things, they could not buy things. It was such a difficult job. Money made it so simple. The man who wants to sell the cow need not search for the man who wants to sell his horse. He can simply sell the cow, take the money and find the man who wants to sell the horse, but is not interested in a cow.
Money became the medium of exchange; the barter system disappeared from the world. Money did a great service to humanity. And because people became capable of purchasing, selling, naturally they became more and more rich.
This has to be understood. The more money moves, the more money you have. For example, if I have one dollar with me... It is just, for example, I don't have one; I don't have even a cent with me. I don't even have pockets! Sometimes I get worried that if I get a dollar, where am I going to keep it?
For example, if I have a dollar and I go on keeping it to myself, then in this mandir there is only one dollar. But if I purchase something and the dollar moves to somebody else, I get the worth of the dollar -- which I will enjoy. You cannot eat the dollar. How can you enjoy it just by keeping it? You can enjoy it only by spending it. I enjoy; the dollar reaches to somebody else, Now if he keeps it, then there are only two dollars -- one I have enjoyed already, and one is with that miser who is keeping it.
But if nobody is a clinger, and everybody is moving the dollar as fast as possible -- if there are three thousand people, three thousand dollars have been used, enjoyed. That is one single round. Just give more rounds and there will be more dollars. Nothing is coming in; there is, in fact, only one dollar, but by the movement, it goes on multiplying itself.
That's why money is called currency. It should be current. That's my meaning. I don't know about others' meanings. One should not keep it. The moment you get it, spend it. Don't waste time, because that much time you are preventing the dollar from growing, from becoming more and more.
Money is a tremendous invention.
It makes people richer, it makes people capable of having things that they don't have. But all the religions have been against it. They don't want humanity to be rich, and they don't want humanity to be intelligent, because if people are intelligent, who is going to read the Bible?
Just the other day, I received the information that one atheist group in America has published a Bible with pictures. That Bible will be condemned by all the Christians, by the government, because it is pornographic. It is more pornographic than anything else because in the Bible there is so much pornography...
And they are not doing anything which is not in the Bible -- they are just taking pictures of it. You can understand pictures better. Just reading the word `rape' is nothing, but when you see a series of rapes pictured, then you become suddenly aware -- this is a holy Bible.and it is in the Bible!
I have said that we should immediately order it. My people should start reading the real Bible! And order it immediately, because there is every possibility it will be prohibited. Never in the world has any book been so pornographic as this Bible.
And they are not doing anything which is not in the Bible -- they are just making pictures of it. You can understand pictures better. Just reading the word `rape' is nothing, but when you see a series of rapes pictured, then you become suddenly aware -- this is a holy Bible.
Religions never wanted man to be intelligent, never wanted man to be rich, never wanted man to rejoice, because people who are in suffering, poor, unintelligent -- they are the clients of churches, synagogues, temples, mosques.
For the poor man, all doors are closed.ce. Why should I go? If the religious place wants to have some taste of religion it should come to me. I am not going to Mecca, Mecca has to come to me! Otherwise, I don't care. I am not going to Jerusalem, I am not mad -- just a little bit crazy, but not mad. And when we can create a place of joy and laughter and love here, what is there in Israel? We have created the new Israel.
Drop all ideas that have been imposed upon you about money.
Be respectful to it.
Create wealth, because only after creating wealth do many other dimensions open for you.
For the poor man, all doors are closed.
I want my sannyasins to be as rich as possible, as comfortable as possible. This is the first commune in the whole history of man where every house is centrally air-conditioned. Never before has any commune happened with air-conditioning.
This is the only commune where, while I am talking to you, you can laugh, you can enjoy, you can dance, you can do anything -- because your laughter connects you to me more than you sitting there sad, with a long face.
You cannot laugh in a church the way you are doing here. Just looking at Jesus Christ hanging on the cross all laughter will die.
In fact, for the first time, we are giving religion its true color, its music, its dance, its love, its laughter.
By
jagadeesh Krishnan
Psychologist and international Author
[11/1, 7:02 AM] Jagadeesh Krishnan: "பணம்"
 நீங்கள் பணத்தைப் பற்றி பேச முடியுமா?  பணத்தைச் சுற்றி இருக்கும் இந்த உணர்வுகள் யாவை?  மக்கள் அதற்காக தங்கள் வாழ்க்கையை தியாகம் செய்யும் அளவுக்கு அதை சக்தி வாய்ந்ததாக ஆக்குவது எது?
 இது மிகவும் முக்கியமான கேள்வி.
 எல்லா மதங்களும் செல்வத்திற்கு எதிரானவை, ஏனென்றால் செல்வம் உங்களுக்கு வாழ்க்கையில் வாங்கக்கூடிய அனைத்தையும் கொடுக்கும்.  அன்பு, இரக்கம், ஞானம், சுதந்திரம் போன்ற ஆன்மீக விழுமியங்களைத் தவிர எல்லாவற்றையும் வாங்கலாம்.  ஆனால் இந்த சில விஷயங்கள் விதிவிலக்குகள் மற்றும் விதிவிலக்குகள் எப்போதும் விதியை நிரூபிக்கின்றன.  மற்ற அனைத்தையும் நீங்கள் பணத்தில் வாங்கலாம்.  எல்லா மதங்களும் வாழ்க்கைக்கு எதிரானவை என்பதால், அவை பணத்திற்கு எதிரானவை.  அது ஒரு இயற்கையான முடிவு.  வாழ்க்கைக்கு பணம் தேவை, ஏனென்றால் வாழ்க்கைக்கு வசதிகள் தேவை, வாழ்க்கைக்கு நல்ல உணவு தேவை, வாழ்க்கைக்கு நல்ல உடைகள், நல்ல வீடுகள் தேவை.  வாழ்க்கைக்கு அழகான இலக்கியம், இசை, கலை, கவிதை தேவை.  வாழ்க்கை பரந்தது!
 மேலும் கிளாசிக்கல் இசையை புரிந்து கொள்ள முடியாத மனிதன் ஏழை.  அவர் காது கேளாதவர்.  அவர் கேட்கலாம் -- அவரது கண்கள், அவரது காதுகள், அவரது மூக்கு, அவரது அனைத்து புலன்களும் மருத்துவ ரீதியாக சரியாக இருக்கும் - ஆனால் மனோதத்துவ ரீதியாக...
 மிர்தாட் புத்தகம் போன்ற சிறந்த இலக்கியத்தின் அழகை உங்களால் பார்க்க முடியுமா?  உங்களால் பார்க்க முடியாவிட்டால், நீங்கள் குருடர்.
 மிர்தாத் புத்தகத்தின் பெயரைக் கூட கேள்விப்படாதவர்களை நான் சந்தித்திருக்கிறேன்.  நான் சிறந்த புத்தகங்களின் பட்டியலை உருவாக்கினால், அதுவே முதல் புத்தகமாக இருக்கும்.  ஆனால் அதன் அழகைப் பார்க்க உங்களுக்கு அபாரமான ஒழுக்கம் வேண்டும்.
 நீங்கள் கற்றுக்கொண்டால் மட்டுமே பாரம்பரிய இசையைப் புரிந்துகொள்வது சாத்தியமாகும் - அது நீண்ட கற்றல்.  இது ஜாஸ் இசை போன்றது அல்ல, இதற்கு கற்றல் தேவையில்லை.  குரங்குகள் கூட ஜாஸ்ஸைப் புரிந்து கொள்ள முடியும் -- உண்மையில், குரங்குகள் மட்டுமே அதைப் புரிந்துகொள்கின்றன.  இது இசை அல்ல, ஒரு சில கிராக் பாட்கள் அனைத்து வகையான சத்தங்களையும் உருவாக்குகின்றன, மேலும் இது இசை என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்.
 நீர்வீழ்ச்சியில் சிறந்த இசையை நீங்கள் காணலாம், அல்லது பைன் மரங்கள் வழியாக காற்று வீசும் போது அல்லது இலையுதிர்காலத்தில் உலர்ந்த இலைகளில் காட்டில் நடக்கும்போது, ​​​​ஒலிகள் உருவாக்கப்படும்.  ஆனால் அதைப் புரிந்து கொள்ள, நீங்கள் பசியிலிருந்து விடுபட வேண்டும், வறுமையிலிருந்து விடுபட வேண்டும், எல்லா வகையான தப்பெண்ணங்களிலிருந்தும் விடுபட வேண்டும்.
 உதாரணமாக, முகமதியர்கள் இசையை தடை செய்துள்ளனர்;  இப்போது அவர்கள் மனிதனுக்கு ஒரு மகத்தான அனுபவத்தை இழந்துவிட்டார்கள்.
 புதுடெல்லியில் நடந்தது... மிகவும் சக்திவாய்ந்த முகமதிய பேரரசர்களில் ஒருவரான ஔரங்கசீப் அரியணையில் அமர்ந்திருந்தார்.  அவர் சக்திவாய்ந்தவர் மட்டுமல்ல, அவர் மிகவும் பயங்கரமானவர்.
 முகமதியர்களால் இசை மறுக்கப்படுகிறது.  ஏன்?  -- ஏனெனில் இசை அடிப்படையில் கிழக்கில் அழகான பெண்களால் இசைக்கப்பட்டது.  கிழக்கிலும் மேற்கிலும் 'விபச்சாரி' என்ற வார்த்தையின் பொருள் வேறுபட்டது.  மேலை நாடுகளில் விபச்சாரி தன் உடலை விற்கிறாள்.  கிழக்கில், கடந்த காலத்தில், விபச்சாரி தன் உடலை விற்கவில்லை;  அவள் தன் மேதை, நடனம், இசை, கலை ஆகியவற்றை விற்றுக்கொண்டிருந்தாள்.  ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள்.  அதனால் எல்லாவிதமான மேதைகளும் வாழ்ந்த இடம் அது.
 இந்த அறிவிப்பை வெளியிட்டபோது, ​​அனைத்து இசைக்கலைஞர்களும் ஒன்றுகூடி, "ஏதாவது செய்ய வேண்டும், இது மிகவும் அதிகமாக உள்ளது! இஸ்லாத்திற்கு எதிரானது என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள் - அது பரவாயில்லை. ஆனால் இந்த மனிதன் ஆபத்தானவர், அவர் செய்வார்.  கொல்லத் தொடங்கு."  எனவே, ஒரு எதிர்ப்பாக, ஆயிரக்கணக்கான இசைக்கலைஞர்கள் -- அவுரங்கசீப்பின் அரண்மனைக்குச் சென்றனர்.
 அவர் பால்கனியில் வந்து, "யார் இறந்தார்?" என்று மக்களிடம் கேட்டார்.  -- ஏனென்றால் அவர்கள் என்ன செய்தார்கள் ... அவர்கள் ஒரு பிணத்தை இந்தியாவில் எடுத்துச் செல்லும் வழியில் சுமந்து கொண்டிருந்தார்கள்.  உள்ளே சடலம் இல்லை, தலையணைகள் மட்டுமே இருந்தன, ஆனால் அவர்கள் அதை ஒரு பிணமாக மாற்றினர்.  ஔரங்கசீப், "யார் இறந்துவிட்டார்?"
 அதற்கு அவர்கள், "இசை. நீயே கொலைகாரன்" என்று பதிலளித்தனர்.
 ஔரங்கசீப் கூறினார், "அது இறந்தது நல்லது. இப்போது தயவுசெய்து என்னிடம் கருணை காட்டுங்கள் -- கல்லறையில் இருந்து மீண்டும் வெளியே வர முடியாதபடி, முடிந்தவரை ஆழமாக ஒரு கல்லறையைத் தோண்டவும்."  அந்த ஆயிரக்கணக்கான இசைக்கலைஞர்களும் அவர்களின் கண்ணீரும் ஔரங்கசீப் மீது எந்த பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தவில்லை: அவர் ஏதோ 'புனிதமாக' செய்து கொண்டிருந்தார்.
 முகமதியர்களால் இசை மறுக்கப்படுகிறது.  ஏன்?  -- ஏனெனில் இசை அடிப்படையில் கிழக்கில் அழகான பெண்களால் இசைக்கப்பட்டது.  கிழக்கிலும் மேற்கிலும் 'விபச்சாரி' என்ற வார்த்தையின் பொருள் வேறுபட்டது.  மேலை நாடுகளில் விபச்சாரி தன் உடலை விற்கிறாள்.  கிழக்கில், கடந்த காலத்தில், விபச்சாரி தன் உடலை விற்கவில்லை;  அவள் தன் மேதை, நடனம், இசை, கலை ஆகியவற்றை விற்றுக்கொண்டிருந்தாள்.
 ஒவ்வொரு இந்திய அரசனும் தனக்கு வாரிசாக வரவிருக்கும் தன் மகன்களை சில வருடங்கள் பெரிய விபச்சாரிகளுடன் வாழவும், ஆசாரம் கற்கவும், மென்மை கற்கவும், இசை கற்கவும், நாட்டியத்தின் சுவையை கற்கவும் அனுப்புவதை நீங்கள் ஆச்சரியப்படுவீர்கள்.  ஏனெனில் ஒரு அரசன் எல்லாவற்றிலும் உண்மையில் பணக்காரனாக இருக்க வேண்டும்.  அவர் அழகைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், தர்க்கத்தைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், பழக்கவழக்கங்களைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.  அதுதான் பழைய இந்திய மரபு.
 முகமதியர்கள் அதை சீர்குலைத்தனர்.  இசை அவர்களின் மதத்திற்கு எதிரானது.  ஏன்?  -- ஏனென்றால் இசையைக் கற்க நீங்கள் ஒரு விபச்சாரியின் வீட்டிற்குள் நுழைய வேண்டும்.  முகமதியர்கள் எந்த மகிழ்ச்சிக்கும் எதிரானவர்கள், மேலும் விபச்சாரியின் வீடு சிரிப்பு, பாடல்கள், இசை, நடனம் ஆகியவற்றால் நிறைந்திருந்தது.  அவர்கள் அதை வெறுமனே தடை செய்தார்கள்: எந்த முகமதியனும் இசையின் இடத்தில் நுழைய முடியாது;  இசை கேட்பது பாவம்.
 வெவ்வேறு மதங்கள் இதையே செய்துள்ளன - வெவ்வேறு காரணங்களுக்காக, ஆனால் அவை அனைத்தும் மனிதனின் செல்வத்தை வெட்டுகின்றன.  நீங்கள் பணத்தைத் துறக்க வேண்டும் என்பதே மிக அடிப்படையான போதனை.
 நீங்கள் தர்க்கத்தைப் பார்க்கலாம்.  உங்களிடம் பணம் இல்லையென்றால் வேறு எதுவும் இருக்க முடியாது.  கிளைகளை வெட்டுவதற்குப் பதிலாக, வேர்களையே வெட்டினார்கள்.  பணமில்லாதவன் பசியோடு இருக்கிறான், பிச்சைக்காரன், உடை இல்லை.  அவர் தஸ்தாயெவ்ஸ்கி, நிஜின்ஸ்கி, பெர்ட்ரான்ட் ரஸ்ஸல், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனைப் புரிந்துகொள்வார் என்று எதிர்பார்க்க முடியாது;  அது சாத்தியமற்றது.
 எல்லா மதங்களும் சேர்ந்து மனிதனை முடிந்தவரை ஏழையாக்கி விட்டன.  என்னைப் பொறுத்த வரையில் அவர்கள்தான் உலகமே அறிந்த மிகப் பெரிய குற்றவாளிகள் என்று பணத்தைக் கண்டித்தும், வறுமையைப் போற்றியும் இருக்கிறார்கள்.
 இயேசு சொல்வதைப் பாருங்கள்: ஒட்டகம் ஊசியின் கண் வழியாகச் செல்ல முடியும், ஆனால் ஒரு பணக்காரன் சொர்க்கத்தின் வாயில்களைக் கடக்க முடியாது.
 இந்த மனிதன் புத்திசாலி என்று நினைக்கிறீர்களா?  ஊசியின் கண் வழியாக ஒட்டகத்தை அனுமதிக்க அவர் தயாராக இருக்கிறார் - இது முற்றிலும் சாத்தியமற்றது, ஆனால் அவர் ஏற்றுக்கொள்ளும் சாத்தியமற்றது கூட சாத்தியமாகும்.  ஆனால் ஒரு பணக்காரன் சொர்க்கத்தில் நுழைகிறானா?  அது மிகப் பெரிய சாத்தியமற்றது;  அதை சாத்தியப்படுத்த வழி இல்லை.
 செல்வம் கண்டிக்கப்படுகிறது.  செல்வம் கண்டிக்கப்படுகிறது.  பணம் கண்டிக்கப்படுகிறது.  உலகம் இரண்டு முகாம்களில் உள்ளது.  தொண்ணூற்றெட்டு சதவீத மக்கள் வறுமையில் வாடினாலும், செல்வந்தர்கள் நுழைய முடியாத இடத்தில், தேவதூதர்கள் வீணை வாசித்து, "அல்லேலூயா... வருக!"  மேலும் பணக்காரர்களாக இருக்கும் இரண்டு சதவீதத்தினர் தாங்கள் பணக்காரர்கள் என்ற மிகப்பெரிய குற்ற உணர்வோடு வாழ்ந்து வருகின்றனர்.
 குற்ற உணர்வின் காரணமாக அவர்கள் தங்கள் செல்வத்தை அனுபவிக்க முடியாது.  மேலும் அவர்கள் பயப்படுகிறார்கள்: ஒருவேளை அவர்கள் சொர்க்கத்தில் நுழைய அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள்.  அதனால் அவர்கள் இக்கட்டான நிலையில் உள்ளனர்.  செல்வங்கள் அவர்களுக்குள் குற்ற உணர்வை உருவாக்குகின்றன -- அவர்கள் துக்கப்படுவதில்லை என்பதால் அவர்கள் ஆறுதலடைய மாட்டார்கள்: அவர்கள் பூமியில் பல விஷயங்களைக் கொண்டிருப்பதால் அவர்கள் சொர்க்கத்தில் அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள்.  அவர்கள் நரகத்தில் தள்ளப்படுவார்கள்.
 இந்த சூழ்நிலையால், பணக்காரர் மிகவும் பயந்த நிலையில் வாழ்கிறார்.  அவன் ரசித்தாலும், அல்லது ரசிக்க முயன்றாலும் அவனது குற்ற உணர்வு அதை விஷமாக்குகிறது.  அவன் ஒரு அழகான பெண்ணை காதலித்துக்கொண்டிருக்கலாம், ஆனால் அது உடலால் மட்டுமே காதலிக்கப்படுகிறது.  ஒட்டகங்கள் நுழையும் சொர்க்கத்தை நினைத்துக் கொண்டு, உள்ளே போக வழியில்லாமல் வெளியில் நின்று கொண்டு இருக்கிறான்.இப்போது இவரால் காதல் செய்ய முடியுமா?  அவர் சிறந்த உணவை உண்ணலாம், ஆனால் அவரால் அதை அனுபவிக்க முடியாது.  இந்த வாழ்க்கை குறுகியது, அதன் பிறகு இருள் மற்றும் நரக நெருப்பு மட்டுமே என்பதை அவர் அறிவார்.  அவர் சித்தப்பிரமையில் வாழ்கிறார்.
 ஏழை ஏற்கனவே நரகத்தில் வாழ்கிறார், ஆனால் அவர் ஒரு ஆறுதலுடன் வாழ்கிறார்.  பணக்கார நாடுகளை விட ஏழை நாடுகளில் உள்ள மக்கள் திருப்தியுடன் இருப்பதை அறிந்தால் நீங்கள் ஆச்சரியப்படுவீர்கள்.
 இந்தியாவில் எந்த அதிருப்தியும் இல்லாத ஏழை மக்களை நான் பார்த்திருக்கிறேன்.  மேலும் அமெரிக்கர்கள் சில ஆன்மீக வழிகாட்டுதலைக் கண்டுபிடிக்க உலகம் முழுவதும் செல்கிறார்கள் - இயற்கையாகவே, அவர்கள் ஒட்டகங்களால் தோற்கடிக்கப்பட விரும்பவில்லை;  அவர்கள் சொர்க்கத்தின் வாசலில் நுழைய விரும்புகிறார்கள்.  அவர்கள் ஏதாவது ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்க விரும்புகிறார்கள், சில யோகா, சில பயிற்சிகள், இழப்பீடாக.
 இந்த முழு உலகமும் தனக்கு எதிராகத் திரும்பிவிட்டது.
 பணத்தை, செல்வத்தை மதிக்கும் முதல் நபராக நான் இருக்கலாம், ஏனென்றால் அது உங்களை பல பரிமாணங்களில் பணக்காரராக்கும்.
 ஒரு ஏழையால் மொஸார்ட்டைப் புரிந்து கொள்ள முடியாது.  ஒரு பசியுள்ள மனிதனால் மைக்கேலேஞ்சலோவை புரிந்து கொள்ள முடியாது.  வின்சென்ட் வான் கோவின் ஓவியங்களை ஒரு பிச்சைக்காரன் கூட பார்க்க மாட்டான்.  மேலும் பசியால் வாடும் இவர்களுக்கு அவர்களை அறிவாளிகளாக்கும் ஆற்றல் போதாது.  உங்களுக்குள் மிதமிஞ்சிய ஆற்றல் இருந்தால்தான் அறிவுத்திறன் வரும்.  ரொட்டி மற்றும் வெண்ணெய் சம்பாதிப்பதில் அவர்கள் சோர்வடைகிறார்கள்.  அவர்களுக்கு புத்திசாலித்தனம் இல்லை.  அவர்களால் கரமசோவ் சகோதரர்களை புரிந்து கொள்ள முடியாது, ஒரு தேவாலயத்தில் சில முட்டாள் பாதிரியார் சொல்வதை மட்டுமே அவர்களால் கேட்க முடியும்.
 அவர் என்ன பேசுகிறார் என்பது பாதிரியாருக்கோ, பார்வையாளர்களுக்கோ புரியவில்லை.  அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஆறு நாட்கள் வேலை செய்து சோர்வாக ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் உள்ளனர்.  எல்லோரும் தூங்குவதை விட பாதிரியார் அதை மிகவும் வசதியாகக் காண்கிறார், எனவே அவர் ஒரு புதிய பிரசங்கத்தைத் தயாரிக்க வேண்டியதில்லை.  அவர் பழைய உபதேசத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்டே போகலாம்.  எல்லோரும் தூங்குகிறார்கள், அவர் அவர்களை ஏமாற்றுகிறார் என்பதை யாரும் கண்டுபிடிக்க மாட்டார்கள்.
 செல்வம் அழகான இசை, சிறந்த இலக்கியம், கலையின் தலைசிறந்த படைப்புகள் என முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.
 இசையமைப்பாளராக பிறப்பிலேயே திறமை உள்ளவர்கள் இருக்கிறார்கள்.  மொஸார்ட் தனது எட்டு வயதில் அழகான இசையை இசைக்கத் தொடங்கினார்.  அவருக்கு எட்டு வயதாக இருந்தபோது, ​​இசையின் மற்ற பெரிய மாஸ்டர்கள் அவருக்கு அருகில் இல்லை.  இப்போது, ​​இந்த மனிதன் அந்த படைப்பாற்றலுடன் பிறந்திருக்கிறான்.
 வின்சென்ட் வான் கோக் நிலக்கரிச் சுரங்கத்தில் பணிபுரிந்த ஒரு ஏழைத் தந்தைக்கு பிறந்தவர்.  அவர் ஒருபோதும் கல்வி கற்கவில்லை, அவருக்கு எந்த கலைப் பள்ளியும் தெரியாது, ஆனால் அவர் உலகின் சிறந்த ஓவியர்களில் ஒருவராக ஆனார்.  ஆனால் அவரது வாழ்நாளில் ஒரு ஓவியத்தைக்கூட அவரால் விற்க முடியவில்லை.  இப்போது ஒவ்வொரு ஓவியம்... வின்சென்ட் வான் கோவின் ஓவியங்கள் இருநூறு மட்டுமே உள்ளன;  அவர் ஆயிரக்கணக்கான ஓவியங்களை வரைந்தார், ஆனால் அவர் அவற்றை ஒரு பாக்கெட் சிகரெட், அல்லது உணவு அல்லது ஒரு கோப்பை தேநீருக்காக கொடுத்தார்.  இப்போது அவரது ஓவியங்கள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு மில்லியன் டாலர்கள் அல்லது அதற்கு மேல் மதிப்புள்ளவை.
 என்ன நடந்தது?  அவரது ஓவியங்களை ஏன் மக்களால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை?  அவருடைய ஓவியங்களைப் புரிந்து கொள்ள அபார புத்திசாலித்தனம் தேவை.
 சில நாட்களுக்கு முன்புதான் அவருடைய ஓவியம் ஒன்றின் படத்தைப் பார்த்தேன்.  அந்த ஓவியத்திற்காக, எல்லா ஓவியர்களாலும் சிரிக்கப்பட்டார், மற்றவர்களைப் பற்றி என்ன சொல்வது?  -- ஏனென்றால், அவர் நட்சத்திரங்களை யாரும் பார்க்காத வகையில் வரைந்திருந்தார்: நெபுலாக்கள், ஒவ்வொரு நட்சத்திரமும் அசைவது, சக்கரம் தொடர்ந்து சுழல்வது போல.  அத்தகைய நட்சத்திரங்களை யார் பார்த்தார்கள்?
 மற்ற ஓவியர்கள் கூட, "நீங்கள் பைத்தியம் பிடிக்கிறீர்கள் - இவை நட்சத்திரங்கள் அல்ல!"  மேலும், அவர் நட்சத்திரங்களுக்கு அடியில் வரைந்த மரங்கள் நட்சத்திரங்களை விட உயரமாக செல்கின்றன.  நட்சத்திரங்கள் மிகவும் பின்தங்கியுள்ளன, மரங்கள் வெகுதூரம் முன்னேறியுள்ளன.  இப்போது, ​​அத்தகைய மரங்களை யார் பார்த்தார்கள்?  இது வெறும் பைத்தியக்காரத்தனம்!
 ஆனால் சில நாட்களுக்கு முன்பு இந்த மாதிரி ஒரு படத்தை பார்த்தேன்.  வான் கோ சொல்வது சரிதான் என்பதை இயற்பியலாளர்கள் இப்போது கண்டுபிடித்துள்ளனர்: நட்சத்திரங்கள் பார்ப்பது போல் இல்லை, வான் கோ அவற்றை வரைந்த விதம்தான்.  பாவம் வான் கோ!  அந்த மனிதனுக்கு என்ன கண்கள் இருந்திருக்க வேண்டும், இயற்பியலாளர்கள் தங்கள் பெரிய ஆய்வகங்கள் மற்றும் பெரிய தொழில்நுட்பத்துடன் கண்டுபிடிக்க நூறு ஆண்டுகள் எடுத்தார்கள்.  வின்சென்ட் வான் கோ, வித்தியாசமாக, வெறும் கண்களால் நட்சத்திரங்களின் சரியான வடிவத்தைக் கண்டுபிடித்தார்.  அவர்கள் சுழல்கிறார்கள், அவர்கள் சுழலும் dervishes உள்ளன;  நீங்கள் பார்க்கும் விதத்தில் அவை நிலையானவை அல்ல.
 அவருடைய மரங்களைப் பற்றி அவரிடம் கேட்கப்பட்டபோது, ​​"நட்சத்திரங்களுக்கு மேலே செல்லும் இந்த மரங்களை நீங்கள் எங்கே கண்டீர்கள்?"  அவர் கூறினார், "இவை நான் கண்டுபிடித்த மரங்கள், அவர்கள் தங்கள் லட்சியங்களைக் கேட்டுக் கொண்டு பக்கத்தில் அமர்ந்து, நட்சத்திரங்களை அடைவதே பூமியின் லட்சியம் என்று மரங்கள் என்னிடம் சொல்வதை நான் கேட்டிருக்கிறேன்."
 நிச்சயமாக, மரங்கள் பூமியின் லட்சியம் என்பதை விஞ்ஞானிகள் கண்டறிய இன்னும் சில நூற்றாண்டுகள் தேவைப்படலாம்.  ஒன்று நிச்சயம், மரங்கள் ஈர்ப்பு விசைக்கு எதிராக நகர்கின்றன.  புவி ஈர்ப்பு விசைக்கு எதிராக நகர அனுமதிக்கிறது -- அவர்களுக்கு ஆதரவளிக்கிறது, உதவுகிறது.  ஒருவேளை பூமி நட்சத்திரங்களுடன் சில தொடர்புகளை விரும்புகிறது.  பூமி உயிருடன் இருக்கிறது, வாழ்க்கை எப்போதும் உயரவும், மேலும் மேலும் உயரவும் விரும்புகிறது.  அதன் அபிலாஷைகளுக்கு எல்லையே இல்லை.
 ஏழைகள் எப்படி புரிந்து கொள்ளப் போகிறார்கள்?  அவர்களுக்கு புத்திசாலித்தனம் இல்லை.
 பிறந்த கவிஞர்கள், பிறந்த ஓவியர்கள் இருப்பது போல், பிறப்பால் செல்வத்தை உருவாக்குபவர்களும் இருக்கிறார்கள் என்பதை நீங்கள் நினைவில் கொள்ள விரும்புகிறேன்.  அவர்கள் ஒருபோதும் பாராட்டப்படவில்லை.  எல்லோரும் ஹென்றி ஃபோர்டு அல்ல, இருக்க முடியாது.
 ஹென்றி ஃபோர்டு ஏழையாகப் பிறந்து உலகின் மிகப் பெரிய பணக்காரரானார்.  அவனிடம் ஏதோ ஒரு திறமையும், பணத்தை உருவாக்குவதிலும், செல்வத்தை உருவாக்குவதிலும் சில மேதைகளும் இருந்திருக்க வேண்டும்.  ஒரு ஓவியம், அல்லது இசை அல்லது கவிதையை உருவாக்குவதை விட இது மிகவும் கடினம்.  செல்வத்தை உருவாக்குவது எளிதான வேலை அல்ல.  எந்தவொரு தலைசிறந்த இசைக்கலைஞர், நாவலாசிரியர், கவிஞர் என ஹென்றி ஃபோர்டைப் போற்ற வேண்டும்.  உண்மையில், அவர் இன்னும் அதிகமாகப் பாராட்டப்பட வேண்டும், ஏனென்றால் அவருடைய பணத்தில் அனைத்து கவிதைகளையும் அனைத்து இசையையும் உலகின் அனைத்து சிற்பங்களையும் வாங்க முடியும்.
 நான் பணத்தை மதிக்கிறேன்.  மனிதனின் மிகப்பெரிய கண்டுபிடிப்புகளில் ஒன்று பணம்.  இது ஒரு வழிமுறை மட்டுமே.  முட்டாள்கள் மட்டுமே அதைக் கண்டித்து வருகின்றனர்;  மற்றவர்களிடம் பணம் இருக்கிறது, அவர்களிடம் இல்லை என்று அவர்கள் பொறாமைப்பட்டிருக்கலாம்.  அவர்களின் பொறாமை அவர்களின் கண்டனமாக மாறியது.
 பணம் என்பது விஷயங்களைப் பரிமாறிக்கொள்வதற்கான ஒரு விஞ்ஞான வழியைத் தவிர வேறில்லை.  பணம் வருவதற்கு முன்பு, மக்கள் மிகவும் சிரமப்பட்டனர்.  உலகம் முழுவதும் பண்டமாற்று முறை இருந்தது.  உங்களிடம் ஒரு மாடு உள்ளது, நீங்கள் ஒரு குதிரையை வாங்க விரும்புகிறீர்கள்.  இப்போது அது உங்கள் வாழ்நாள் முழுக்கப் பணியாக இருக்கப் போகிறது... குதிரையை விற்க விரும்பும் மற்றும் ஒரு மாட்டை வாங்க விரும்பும் ஒரு மனிதனை நீங்கள் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.  இது மிகவும் கடினமான வேலை!  குதிரைகளை வைத்திருப்பவர்களை நீங்கள் காணலாம் ஆனால் அவர்கள் மாடுகளை வாங்குவதில் ஆர்வம் காட்ட மாட்டார்கள்.  மாடுகளை வாங்க ஆர்வமுள்ளவர்களை நீங்கள் காணலாம் ஆனால் அவர்களிடம் குதிரைகள் இல்லை.
 பணம் வருவதற்கு முன்பிருந்த நிலை அது.  இயற்கையாகவே, மக்கள் ஏழைகளாக இருக்க வேண்டும்: அவர்களால் பொருட்களை விற்க முடியவில்லை, பொருட்களை வாங்க முடியவில்லை.  அவ்வளவு கடினமான வேலையாக இருந்தது.  பணம் அதை மிகவும் எளிமையாக்கியது.  பசுவை விற்க விரும்பும் மனிதன் தன் குதிரையை விற்க விரும்புபவனைத் தேட வேண்டியதில்லை.  அவர் வெறுமனே பசுவை விற்று, பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு, குதிரையை விற்க விரும்பும் மனிதனைக் கண்டுபிடிக்கலாம், ஆனால் ஒரு மாடு மீது ஆர்வம் இல்லை.
 பணம் பரிமாற்ற ஊடகமாக மாறியது;  பண்டமாற்று முறை உலகில் இருந்து மறைந்தது.  பணம் மனித குலத்திற்கு பெரும் சேவை செய்தது.  மேலும் மக்கள் வாங்கும், விற்கும் திறன் பெற்றதால், இயற்கையாகவே அவர்கள் மேலும் மேலும் பணக்காரர்களாக ஆனார்கள்.
 இதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.  எவ்வளவு பணம் நகர்கிறதோ, அவ்வளவு பணம் உங்களிடம் உள்ளது.  உதாரணமாக, என்னிடம் ஒரு டாலர் இருந்தால்... அது வெறும், உதாரணத்திற்கு, என்னிடம் ஒன்று இல்லை;  என்னுடன் ஒரு சதம் கூட இல்லை.  என்னிடம் பாக்கெட்டுகள் கூட இல்லை!  எனக்கு ஒரு டாலர் கிடைத்தால், அதை எங்கே வைத்திருப்பது என்று சில சமயங்களில் நான் கவலைப்படுவேன்.
 உதாரணமாக, என்னிடம் ஒரு டாலர் இருந்தால், அதை நானே வைத்துக் கொண்டால், இந்த மந்திரில் ஒரு டாலர் மட்டுமே உள்ளது.  ஆனால் நான் எதையாவது வாங்கினால், டாலர் வேறு யாருக்காவது சென்றால், டாலரின் மதிப்பை நான் பெறுகிறேன் -- அதை நான் அனுபவிப்பேன்.  நீங்கள் டாலரை சாப்பிட முடியாது.  அதை வைத்து மட்டும் எப்படி அனுபவிக்க முடியும்?  செலவழித்தால்தான் அனுபவிக்க முடியும்.  நான் அனுபவிக்கிறேன்;  டாலர் வேறொருவரை சென்றடைகிறது, இப்போது அவர் அதை வைத்திருந்தால், இரண்டு டாலர்கள் மட்டுமே உள்ளன -- ஒன்றை நான் ஏற்கனவே அனுபவித்து மகிழ்ந்தேன், ஒன்று அதை வைத்திருக்கும் அந்த கஞ்சனிடம் உள்ளது.
 ஆனால் யாரும் பிடிவாதமாக இருந்தால், எல்லோரும் முடிந்தவரை வேகமாக டாலரை நகர்த்துகிறார்கள் -- மூவாயிரம் பேர் இருந்தால், மூவாயிரம் டாலர்கள் பயன்படுத்தப்பட்டு, மகிழ்ந்தன.  அது ஒரு ஒற்றை சுற்று.  இன்னும் அதிக ரவுண்டுகள் கொடுத்தால் இன்னும் டாலர்கள் இருக்கும்.  எதுவும் வரவில்லை;  உண்மையில், ஒரே ஒரு டாலர் மட்டுமே உள்ளது, ஆனால் இயக்கத்தால், அது தன்னைப் பெருக்கிக் கொண்டே செல்கிறது.
 அதனால்தான் பணம் நாணயம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  அது தற்போதையதாக இருக்க வேண்டும்.  அதுதான் என் அர்த்தம்.  மற்றவர்களின் அர்த்தங்களைப் பற்றி எனக்குத் தெரியாது.  அதை ஒருவர் வைத்திருக்கக் கூடாது.  கிடைத்த தருணத்தில் செலவு செய்யுங்கள்.  நேரத்தை வீணாக்காதீர்கள், ஏனென்றால் அந்த அளவுக்கு நீங்கள் டாலர் வளரவிடாமல் தடுக்கிறீர்கள்.
 பணம் ஒரு மகத்தான கண்டுபிடிப்பு.
 இது மக்களை பணக்காரர்களாக்குகிறது, மக்கள் தங்களிடம் இல்லாத பொருட்களை வைத்திருக்கும் திறன் கொண்டவர்களாக ஆக்குகிறது.  ஆனால் எல்லா மதங்களும் இதற்கு எதிராகவே இருந்து வருகின்றன.  அவர்கள் மனிதநேயம் பணக்காரர்களாக இருக்க விரும்பவில்லை, மனிதநேயம் புத்திசாலித்தனமாக இருப்பதை அவர்கள் விரும்பவில்லை, ஏனென்றால் மக்கள் புத்திசாலிகள் என்றால், பைபிளை யார் படிக்கப் போகிறார்கள்?
 மறுநாள், அமெரிக்காவில் நாத்திகக் குழு ஒன்று படங்களுடன் பைபிளை வெளியிட்டதாகத் தகவல் கிடைத்தது.  அந்த பைபிள் ஆபாசமாக இருப்பதால், எல்லா கிறிஸ்தவர்களாலும், அரசாங்கத்தால் கண்டிக்கப்படும்.  இது எல்லாவற்றையும் விட ஆபாசமானது, ஏனென்றால் பைபிளில் நிறைய ஆபாசங்கள் உள்ளன ...
 அவர்கள் பைபிளில் இல்லாத எதையும் செய்யவில்லை -- அவர்கள் அதை புகைப்படம் எடுக்கிறார்கள்.  நீங்கள் படங்களை நன்றாக புரிந்து கொள்ள முடியும்.  'கற்பழிப்பு' என்ற வார்த்தையைப் படிப்பது ஒன்றும் இல்லை, ஆனால் பல கற்பழிப்புகளின் தொடர் படத்தைப் பார்க்கும்போது, ​​திடீரென்று உங்களுக்குத் தெரியும் -- இது ஒரு புனித பைபிள். அது பைபிளில் உள்ளது!
 உடனே உத்தரவிட வேண்டும் என்று கூறியுள்ளேன்.  என் மக்கள் உண்மையான பைபிளை படிக்க ஆரம்பிக்க வேண்டும்!  உடனடியாக அதை ஆர்டர் செய்யுங்கள், ஏனென்றால் அது தடைசெய்யப்படும் எல்லா வாய்ப்புகளும் உள்ளன.  உலகில் எந்தப் புத்தகமும் இந்த பைபிள் அளவுக்கு ஆபாசமாக இருந்ததில்லை.
 மேலும் அவர்கள் பைபிளில் இல்லாத எதையும் செய்யவில்லை -- அவர்கள் வெறும் படங்களை உருவாக்குகிறார்கள்.  நீங்கள் படங்களை நன்றாக புரிந்து கொள்ள முடியும்.  'கற்பழிப்பு' என்ற வார்த்தையைப் படிப்பது ஒன்றும் இல்லை, ஆனால் பலாத்காரங்களின் தொடர் படத்தைப் பார்க்கும்போது, ​​திடீரென்று உங்களுக்குத் தெரியும் -- இது ஒரு புனித பைபிள்.
 மதங்கள் ஒருபோதும் மனிதன் அறிவாளியாக இருக்க வேண்டும், மனிதன் பணக்காரனாக வேண்டும் என்று விரும்புவதில்லை, மனிதன் மகிழ்ச்சியடைவதை விரும்புவதில்லை, ஏனென்றால் துன்பத்தில் இருக்கும் மக்கள், ஏழைகள், அறிவற்றவர்கள் -- அவர்கள் தேவாலயங்கள், ஜெப ஆலயங்கள், கோவில்கள், மசூதிகளின் வாடிக்கையாளர்கள்.
 ஏழைகளுக்கு எல்லாக் கதவுகளும் மூடப்பட்டுள்ளன.சி.  நான் ஏன் போக வேண்டும்?  மத ஸ்தலத்திற்கு மதத்தின் சுவை வேண்டும் என்றால் அது என்னிடம் வர வேண்டும்.  நான் மக்காவுக்குப் போகவில்லை, மக்கா என்னிடம் வர வேண்டும்!  மற்றபடி எனக்கு கவலையில்லை.  நான் ஜெருசலேமுக்கு செல்லவில்லை, எனக்கு பைத்தியம் இல்லை -- கொஞ்சம் பைத்தியம், ஆனால் பைத்தியம் இல்லை.  மகிழ்ச்சி மற்றும் சிரிப்பு மற்றும் அன்பின் இடத்தை நாம் இங்கே உருவாக்கும்போது, ​​இஸ்ரேலில் என்ன இருக்கிறது?  புதிய இஸ்ரேலை உருவாக்கியுள்ளோம்.
 பணத்தைப் பற்றி உங்கள் மீது சுமத்தப்பட்ட அனைத்து யோசனைகளையும் கைவிடுங்கள்.
 அதற்கு மரியாதையாக இருங்கள்.
 செல்வத்தை உருவாக்குங்கள், ஏனென்றால் செல்வத்தை உருவாக்கிய பிறகுதான் உங்களுக்கு வேறு பல பரிமாணங்கள் திறக்கப்படுகின்றன.
 ஏழைகளுக்கு எல்லா கதவுகளும் மூடப்பட்டுள்ளன.
 எனது சந்நியாசிகள் முடிந்தவரை பணக்காரர்களாகவும், முடிந்தவரை வசதியாகவும் இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.  மனிதனின் முழு வரலாற்றிலும் ஒவ்வொரு வீடும் மையமாக குளிரூட்டப்பட்ட முதல் கம்யூன் இதுவாகும்.  இதற்கு முன் எந்த ஒரு கம்யூனும் குளிரூட்டலுடன் நடந்ததில்லை.
 நான் உங்களுடன் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, ​​நீங்கள் சிரிக்கலாம், ரசிக்கலாம், நடனமாடலாம், எதையும் செய்யக்கூடிய ஒரே கம்யூன் இதுதான் -- ஏனென்றால் நீங்கள் சோகமாக, நீண்ட முகத்துடன் அமர்ந்திருப்பதை விட உங்கள் சிரிப்பு உங்களை என்னுடன் இணைக்கிறது.  .
 நீங்கள் இங்கே செய்வது போல் ஒரு தேவாலயத்தில் சிரிக்க முடியாது.  சிலுவையில் தொங்கும் இயேசு கிறிஸ்துவைப் பார்த்து சிரிப்புகள் எல்லாம் இறந்துவிடும்.
 உண்மையில், முதன்முறையாக, மதத்தின் உண்மையான நிறத்தை, அதன் இசையை, அதன் நடனத்தை, அதன் அன்பை, அதன் சிரிப்பை வழங்குகிறோம்.
 மூலம்
 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்
 உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

Thursday, 14 October 2021

sandi

[10/15, 7:08 AM] Jagadeesh Krishnan: Puranas: Chandi 

Shakti as the Great Mother and highest truth has found an elaborate exposition in the Devi Mahatmya, (Glory of the Goddess) of the Markandeya Purana, and this portion of the Purana, comprising thirteen chapters, is regarded as the most sacred text of Mother worshippers and is known as Chandi or Durga Saptashati. Here the goddess is seen as Devi and becomes well known later as Durga. The name Durga has been variously interpreted in Puranic and Tantric literature which means she is the Mother Goddess who saves us from all sorts of misery and affliction, from all dangers and difficulties. She is also known as Chandi the fierce goddess as she incarnates whenever occasion demands, for the purpose of destroying the asuras (demons) who may threaten mental peace and the heavenly domain of the divine beings.

Durga is the Mother Goddess whose worship during the Autumn is a most celebrated one. She is also worshipped as Annapurna or Annada (goddess of corn and food). In Autumn she is also worshipped as Jagadhatri (the maintainer of the world). During the Spring she is Vasanti (Goddess of Spring). In some Of the Puranas Devi is said to be worshipped by 108 names in 108 sacred places (in the Matsya Purana, chapter 13, it is said that, though she is all-pervading and underlies all forms, the devotee desirous of attaining perfection should worship her in different places).
In the Devi Kavacha of the Chandi, the Devi as Nawadurga is described as Shailaputri, Brahmacharini, Chandraghanta, Kushmanda Skandamata, Kutyayani, Mahagauri and Siddhidatri. Other forms of Shakti are Chamunda (seated on a corpse), Varahi (on a buffalo), Aindri (on an elephant), Vaishnavi (on the bird Garuda), Maheswari (on a bull), Kaumari (on a peacock), Lakshmi (on a lotus), Ishwar (on a bull) and Brahmi (on a swan). Many of the Shaktis are associated with different godheads, such as Varahi, Shakti of Varaha (the boar-god), Narasimhi of Narasimha (the man-lion god).
Some Shakti forms are also found within the Buddhist tradition. For instance, Tara, a popular Indian goddess, is also a famous Buddhist goddess, while Chhinnamasta may be compared to Vajrayogini of the Buddists.
The story of Chandi first introduces Shakti as the principle of great illusion (mahamaya) which prevents us from viewing the things of life and the world around us in their true perspective. It creates in the mind a fierce attachment to the world and thus binds us down to a lower plane of existence. But where does the principle of objective illusion originate? It is an aspect of the same divine power which is responsible for the creative process, and which is shaping the universe eternally to its end. It was there as one with the Supreme Being even when the cosmos was not, and it remains there absorbed in the existence of the Supreme Being even after the dissolution, as a potency, a seed of future creative manifestation. It has its sway, not only on all animates but also on the Supreme Being, and in connection with the latter it is called Yogamaya, the maya which is a direct part of the Lord.
Mahamaya, as the Mahashakti, remains absolutely inactive at the time of dissolution and this inactivity of the Shakti lulls the Supreme Being lo profound sleep in the ocean of causal potency. She is the Mahakali since she contracts eternal time (kala) within her and from her time proceeds again as an endless flow of creative vibration. It is incorrect to consider this power as being spiritual alone. She is 'The' power - spiritual, mental, intellectual, physiological and biological. Whatever exists is due to Her; whatever works, works due to Her. 
By
Jagadeesh krishnan psychologist and international Author
[10/15, 7:08 AM] Jagadeesh Krishnan: புராணங்கள்: சண்டி

 மார்கண்டேய புராணத்தின் (தேவியின் மகிமை) தேவி மகாத்மியத்தில் சக்தி மிகுந்த தாயாகவும் உயர்ந்த உண்மையாகவும் ஒரு விரிவான விளக்கத்தைக் கண்டறிந்துள்ளது, மேலும் பதின்மூன்று அத்தியாயங்களை உள்ளடக்கிய புராணத்தின் இந்தப் பகுதி, தாய் வழிபாட்டாளர்களின் புனித நூலாகக் கருதப்படுகிறது.  மேலும் இது சண்டி அல்லது துர்கா சப்தசதி என்று அழைக்கப்படுகிறது.  இங்கு அம்மன் தேவியாகக் காணப்படுகிறார், பின்னர் துர்கா என நன்கு அறியப்படுகிறார்.  புராண மற்றும் தாந்த்ரீக இலக்கியங்களில் துர்காவின் பெயர் பல்வேறு விதமாக விளக்கப்படுகிறது, அதாவது அவர் அனைத்து வகையான துன்பங்கள் மற்றும் துன்பங்களிலிருந்து, அனைத்து ஆபத்துகள் மற்றும் சிரமங்களிலிருந்தும் நம்மை காப்பாற்றும் தாய் தெய்வம்.  மன அமைதி மற்றும் தெய்வீக மனிதர்களின் பரலோகத்தை அச்சுறுத்தும் அசுரர்களை (பேய்களை) அழிக்கும் நோக்கத்திற்காக, சந்தர்ப்பம் தேவைப்படும்போதெல்லாம் அவதரிப்பதால் அவள் கடுமையான தெய்வம் சண்டி என்றும் அழைக்கப்படுகிறாள்.

 துர்கா தாய் தெய்வம், இலையுதிர் காலத்தில் வழிபாடு மிகவும் கொண்டாடப்படுகிறது.  அவள் அன்னபூர்ணா அல்லது அன்னதா (சோளம் மற்றும் உணவின் தெய்வம்) என்றும் வணங்கப்படுகிறாள்.  இலையுதிர்காலத்தில் அவள் ஜெகதாத்திரியாக (உலகத்தை பராமரிப்பவளாக) வணங்கப்படுகிறாள்.  வசந்த காலத்தில் அவள் வசந்தி (வசந்தத்தின் தெய்வம்).  சில புராணங்களில் தேவி 108 புண்ணிய தலங்களில் 108 பெயர்களால் வழிபடுவதாகக் கூறப்படுகிறது (மத்ஸ்ய புராணம், அத்தியாயம் 13 இல், அவள் எல்லா இடங்களிலும் வியாபித்திருந்தாலும், எல்லா வடிவங்களுக்கும் அடிபணிந்திருந்தாலும், பூரணத்தை அடைய பக்தன் விரும்ப வேண்டும்  அவளை வெவ்வேறு இடங்களில் வணங்குங்கள்.
 சண்டியின் தேவி கவச்சத்தில், தேவதை நவதுர்காவாக ஷைலபுத்திரி, பிரம்மச்சாரிணி, சந்திரகாந்தா, கூஷ்மாண்ட ஸ்கந்தமாதா, குத்யாயனி, மகாகauரி மற்றும் சித்திதாத்ரி என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.  சக்தியின் பிற வடிவங்கள் சாமுண்டா (ஒரு பிணத்தின் மீது அமர்ந்திருப்பது), வராஹி (எருமை மாட்டின் மீது), ஐந்த்ரி (யானை மீது), வைஷ்ணவி (கருடன் பறவை மீது), மகேஸ்வரி (காளை மீது), கmaமாரி (மயில் மீது), லட்சுமி  (தாமரை மீது), ஈஸ்வர் (காளை மீது) மற்றும் பிராமி (அன்னம் மீது).  வராஹி, வராஹாவின் சக்தி (பன்றி-கடவுள்), நரசிம்மரின் நரசிம்ஹி (மனித-சிங்கம் கடவுள்) போன்ற பல சக்திகள் பல்வேறு தெய்வத் தெய்வங்களுடன் தொடர்புடையவை.
 சில சக்தி வடிவங்களும் ப Buddhistத்த பாரம்பரியத்தில் காணப்படுகின்றன.  உதாரணமாக, பிரபல இந்திய தெய்வமான தாரா, ஒரு புகழ்பெற்ற புத்த தெய்வமாகும், அதே நேரத்தில் சின்னமஸ்தா புத்தர்களின் வஜ்ராயோகினியுடன் ஒப்பிடப்படலாம்.
 சண்டியின் கதை முதலில் சக்தியை பெரும் மாயை (மகாமயா) கொள்கையாக அறிமுகப்படுத்துகிறது, இது வாழ்க்கையின் விஷயங்களையும் நம்மைச் சுற்றியுள்ள உலகத்தையும் அவற்றின் உண்மையான கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பதைத் தடுக்கிறது.  இது மனதிற்கு உலகத்துடன் ஒரு தீவிரமான இணைப்பை உருவாக்குகிறது, இதனால் நம்மை இருத்தலின் கீழ் தளத்தில் பிணைக்கிறது.  ஆனால் புறநிலை மாயையின் கொள்கை எங்கிருந்து தோன்றுகிறது?  இது அதே தெய்வீக சக்தியின் ஒரு அம்சமாகும், இது படைப்பு செயல்முறைக்கு பொறுப்பாகும், மேலும் இது பிரபஞ்சத்தை நித்தியமாக அதன் முடிவுக்கு வடிவமைக்கிறது.  பிரபஞ்சம் இல்லாவிட்டாலும் கூட அது உன்னதமான ஒன்றாக இருந்தது, அது கலைக்கப்பட்ட பிறகும், எதிர்கால படைப்பு வெளிப்பாட்டின் ஒரு விதையாக, உச்சத்தின் இருப்பில் உறிஞ்சப்படுகிறது.  இது அனைத்து அனிமேட்டுகளிலும் மட்டுமல்லாமல், உச்சநிலையிலும் அதன் செல்வாக்கைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் பிந்தையவற்றுடன் இது யோகமாயா என்று அழைக்கப்படுகிறது, இது மாயா இறைவனின் நேரடிப் பகுதியாகும்.
 மகாமாயா, மகாசக்தியாக, கலைக்கப்படும் நேரத்தில் முற்றிலும் செயலற்றதாக இருக்கும் மற்றும் சக்தியின் இந்த செயலற்ற தன்மை காரண ஆற்றலின் கடலில் ஆழ்ந்த தூக்கத்தைத் தூண்டும்.  அவள் மகாகாளியாக இருக்கிறாள், ஏனென்றால் அவள் அவளுக்குள் நித்திய நேரத்தை (காலா) ஒப்பந்தம் செய்கிறாள், அவளுடைய காலத்திலிருந்து மீண்டும் ஒரு படைப்பு அதிர்வின் முடிவற்ற ஓட்டம்.  இந்த சக்தியை ஆன்மீகமாக மட்டுமே கருதுவது தவறானது.  அவள் 'தி' சக்தி - ஆன்மீக, மன, அறிவார்ந்த, உடலியல் மற்றும் உயிரியல்.  எது இருக்கிறதோ அவள்தான் காரணம்;  எது வேலை செய்தாலும், அவளுக்கு காரணமாக வேலை செய்கிறது.
 மூலம்
 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

women after marriage

[10/14, 8:24 PM] Jagadeesh Krishnan: புகுந்த வீட்டில் பெண்களின் மனநிலை...

எங்க வீட்டில் புளிக்குழம்பு வச்சா போமா நீ சாப்பிடு அதை என்று சொல்லிக்கொண்டே, fridgeயை திறந்து ரெண்டு முட்டை எடுத்து ஆம்ப்லேட் போட்டு சாப்டுவேன்.

அதுவே மாமியார் வீடுனா? டக்குனு நம்ம இஷ்டத்துக்கு எல்லாம் நம்ம வீட்ல அம்மாட்ட சண்டை பண்ணுற மாதிரி மூஞ்சை தூக்கிவச்சிட்டு ஆம்லேட் எல்லாம் போட்டு சாப்பிட முடியாது. இது தான் உண்மை.(திருமணமான சில வருடங்களுக்காகவது இது பொருந்தும்)

ஒரு வேளை ஆண்கள் இப்படி நினைக்கலாம். இதுல என்ன இருக்கு? நீங்க பிறந்த வீட்டில் இருப்பது போலவே இங்கேயும் இருக்க வேண்டியது தான என்று.

எங்க? எங்க வீட்டுக்கு வந்து நீங்களே உரிமையாய் கிட்சனுக்கு போய் தண்ணீர் மொண்டு குடிங்க பார்ப்போம்?

முடியாதுல? அதே தான் பெண்களுக்கும். அந்த தயக்கம் கண்டிப்பாக இருக்கும். சில நாட்களுக்கேனும். அதுவும் அம்மாக்கள் போகும்போதே சொல்லிவிடுவாங்க அங்க போய் புளிக்குழம்புக்கு எல்லாம் மூஞ்சை தூக்கிவச்சிக்காதமா. எது குடுத்தாலும் சாப்பிடு தங்கம் உடம்பை பார்த்துக்க. சந்தோசமா இருக்கனும் என்ன?

இந்த உரையாடலின் பின் இருக்கும் இரண்டு பெண்களின் வலியும் யாருக்கும் புரிவதில்லை.

25 வருட பழக்கத்தை உடனே மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். எடுத்துக்காட்டு சொல்றேன் பாருங்க.

தூத்துக்குடியில் பிறந்து அங்கேயே 25 வருடம் வளர்ந்த ஒரு பெண்ணை ஈரோடு பையனுக்கு கல்யாணம் பண்ணி குடுத்துவிட்டு இரெண்டு வீட்டாரும் போய்டுவாங்க. இந்த பொண்ணு வாரத்துல நாலு நாள் மீன், ஒரு நாள் சிக்கன், ஒரு நாள் மட்டன் மீதி இருக்குற ஒரு நாளும் கருவாட்டு குழம்பு சாப்பிட்டு வளர்ந்திருக்கும்.

நம்ம ஈரோடு பையன்? ஞாயிறன்று இந்த வாரம் மீன் என்றால் அடுத்த வாரம் சிக்கன் என்று சாப்பிட்டு வளர்ந்திருப்பான். இப்ப அவனுக்கு எதுவும் மாற போவதில்லை.

அவனிடம் யாரும் புகுந்த வீட்டிற்கு வந்த பெண்ணை எப்படியெல்லாம் நடத்த கூடாது என்றோ? ஆண்கள் ஏன் கால்மேல் கால் போட்டு அமரக்கூடாது என்றோ? ஆண்கள் லெகின்ஸ் அணியலாமா சாரி சாரி அது என்ன? ஆன் பட்டு வேட்டி அணியலாமா? ஜீன் அணியலாமா என்றோ அடுக்கடுக்காக கேள்வி மேல் கேள்விகளை தொடுக்க போவதில்லை.

அந்த புள்ள பாவம் இட்லிக்கும் நேற்று வச்ச பழைய மீன் குழம்பை வச்சி சாப்ட்டு பழகிருக்கும். அந்த புள்ளய கல்யாணம் பண்ணிட்டு போய் சோத்துல சாம்பார ஊத்துனா எப்படி இருக்கும் மனநிலமை?

உண்மைய சொல்லனும்னா உள்ளுக்குள்ள அழுதுகிட்டே வெளிய சிரிச்சிட்டு இருக்கும். இது பொதுவா பெண்களுக்கே உள்ள குணம் தான். எங்கேயோ வசித்தேன் எவ்வளவு செல்லமாக வளர்ந்தாலும் எல்லாவற்றிற்கும் முற்றுபுள்ளி வைத்துவிடுகிறது திருமதியாகிய அந்த தருணம் என்று.

அப்பா ஃபீல் பண்ணக்கூடாது அவ்வளவு தான். மனுசன் பத்து வட்டிக்கு வாங்கி கல்யாணம் பண்ணி வச்சாரு இந்த புளிக்குழம்புக்கா உட்கார்ந்து அழணும்னு அதுவாவே அடுத்த நாள் எல்லா பழக்கவழக்கங்களையும் மாற்றிக்கொள்ள தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொள்ளும்.

நடை பழகும் குழந்தை மாதிரி தான். புதுவீட்டிற்கு வரும் பெண்களின் நிலை. புதுவீட்டில் இங்க உட்காரலாமா? மாமனார் ஹால்ல உட்கார்ந்து பேப்பர் வாசித்துக் கொண்டிருக்கிறாரே அவங்க வெளியே கிளம்புற வரைக்கும் நாம பெட் ரூம்லையே இருப்போம் என்று தன் கால்களுக்கு தானே சங்கிலி இட்டுக் கொள்ளும் அவள் உண்மையில் அவள் வீட்டில் பாடி, பறந்து திரிந்த வண்ணக் கிழியாக இருந்திருப்பாள். கால் ஒரு இடத்துல இருக்கா பாரு? சக்கரத்தை கட்டி விட்ட மாதிரி அங்கேயும் இங்கேயும் ஓடிக்கிட்டு, போற வீட்டில் எப்படி இருக்க போறியோ என்று அம்மா திட்டியதை அசை போட்டுக் கொண்டே அந்த படுக்கையறையில் தனியாக அமர்ந்திருப்பாள். அய்யோ 7 மணிக்கு நான் ஜீ தொலைக்காட்சியில் அந்த சீரியல் பார்ப்பேன் இங்க என்ன எல்லாரும் விஜய் தொலைக்காட்சி பார்த்துட்டு இருக்காங்க. இப்படி தான், விருப்பமே இல்லை என்றாலும் இனி இவள் இந்த சீரியல் தான் பார்த்தாக வேண்டும்.

பிடிக்குதோ பிடிக்கவில்லையோ இங்க இருக்குற அக்கம் பக்கத்துவீட்டுக் காரங்க தான் இனி பக்கத்துவீட்டுக்காரர்கள் என்பதை ஏற்றுக்கொண்டே ஆக வேண்டும்.

எங்க பக்கத்து வீட்டு அக்கா சமையலறையில் உரிமையாக சென்று கறிவேப்பிலையை எடுத்துக் கொண்டு வருவது போல் இங்க பண்ண முடியாது.

என்ன அவ மருமகள் இப்படி இருக்கா என்று ஊர் முழுவதும் அன்றைய பேச்சு அதுவாக தான் இருக்கும்.

மாதவிடாய் நாளில் கையில் பொவோண்டா வாங்கிக் கொடுத்து, எந்திரிமா ரெண்டு வாய் சாப்பிட்டுட்டு படு என்று பெட் ரூமிற்கே சாப்பாட்டைக் கொண்டு வந்து ஊட்டி விட்டுருப்பாள் அவள் தாய். புகுந்தகத்தில்????

பால் அடுப்புல இருக்குமா, பொங்கிடாம பார்த்துக்க. அப்படியே டீ போட்டு எல்லாருக்கும் குடுத்துடு. மறக்காம பூனைக்கும் கொஞ்சம் பால் எடுத்து வச்சிடுமா. சின்னவன் வேற டீ குடிக்க மாட்டான் அவனுக்கு மட்டும் பூஸ்ட் போட்டு குடுத்துருமா. நைட்க்கு சப்பாத்தி செஞ்சிடுவோமா?

ம்ம்ம்ம் சரி அத்தை. ..

அப்படினா கையோட கையா ரெண்டு உருளைக்கிழங்கை குக்கரில் போட்டு ரெண்டு விசில் வந்ததும் இறக்கிடுமா. மாவு வேற பிசையனும்........

நீண்டுகொண்டே போகும் அவள் வேலை. காலை பிடித்து யாரேனும் சற்று தடவி விட்டு நெடி எடுத்து விட மாட்டார்களா என்று மனம் ஏங்கினாலும், அதையும் மனதுக்குள் மட்டும் வைத்துக்கொண்டு குக்கருக்கு விசில் போட்டுக் கொண்டிருப்பாள். அருகில் ஆறிய டீ அவளைப் பார்த்து சிரிக்கும். வீட்டில எப்படி எல்லாம் திமிரு பண்ணுன? எப்படி? எப்படி?

மேடம் டீயை கையில கொண்டு வந்து கொடுத்தால் தான் எந்திரிப்பாங்க. அதுலையும் சூடு கொஞ்சமும் குறைஞ்சிருக்க கூடாது. ஆவி பறக்கனும்.....

அம்மாவின் அருமை அப்பொழுது தான் புரிய தொடங்கியிருக்கும் அவளுக்கு. ஓடிச் சென்று கல்யாண ஆல்பத்தில் இருக்கும் குடும்பத்தினரின் போட்டோவை பார்க்கையில் அவளையும் அறியாமல் கண்ணீர் வடியும்.

அழுகவும் நேரம் இல்லை இங்கு அவளுக்கு. குக்கர் ரெண்டாவது விசில் அடிக்குது பாருமா. என்ன பண்ணிட்டு இருக்கா இந்த பொண்ணு? எங்க போனா? என்று பின்னாடியே தேடி வந்துவிடுவார் அத்தை.

வந்துட்டேன் அத்தை. ரெஸ்ட் ரூம் வந்தேன் என்று சொல்லிவிட்டே கண்ணாடியை பார்த்து அழுத தடம் தெரியாமல் முகத்தை துடைத்து செல்வாள்.

போன் ரிங் ஆகும். தோழி போன் செய்கிறாள் என்று தெரியும் அவளுக்கு . அவளுக்கென்று தனி காலர் டியூன் வைத்திருப்பாளே. அழைப்பை எடுத்து பேச கூட முடியாது இவளால்... ஆம் இப்பொழுது ரெண்டு கைகளாலும் மாவை பிசைந்து கொண்டிருப்பாள்.

வேலைக்கு செல்லும் பெண் என்றால் கொடுமையோ கொடுமை. என்னைக் கேட்டால், பெண் சுதந்திரம் பெண் சுதந்திரம் என்று பேசி பேசி பெண்களுக்கு வேலைப் பளு அதிகமானது தான் மிச்சம் என்பேன்.

வெளியில் 9 மணி நேர வேலை முடித்து வீட்டிலும் அத்தனை வேலைகளையும் பார்த்து, நைட் 11 மணிக்கு படுக்க சென்று காலை 5 மணிக்கு எழுந்திருந்து குடும்ப தலைவிகள் ஓடும் ஓட்டம் என்ன?

சொல்லி மாளாது. பேச்சுலர்ஸ் நமக்கே முழுடா 8 மணி நேரம் தூங்க கிடைப்பதில்லை. அத்தனை பணி சுமைகள். காலை சமைத்துவிட்டு அப்படி அப்படியே போட்டுவிட்டு சென்ற பாத்திரம், சேரில் குவிந்து கிடக்கும் மடிக்காத துணி, பார்ப்பதற்கே அருவருப்பாக இருக்கும் டைனிங் டேபிள், சிங்க்கில் குவிந்து கிடக்கும் பாத்திரங்கள், பெருக்காமல் கிடக்கும் வீடு (பாவம் அவள் குழந்தைக்கு தூசி அலர்ஜி) அதனால் அணு அளவு தூசி இருந்தாலும் துடப்பத்தை தூக்கிவிடுவாள்....

எனக்கெல்லாம் வேலைக்கு செல்லும் குடும்ப தலைவிகளை பார்த்தால் மிகவும் வேதனையாக இருக்கிறது.

ஒரு மரத்தை வேரோடி பிடுங்கி இன்னொரு இடத்தில் நடுகையில் வேர் பிடிக்க நாட்கள் ஆக தானே செய்யும்?

பெண்களுக்கு மட்டும் இதயம் என்ன இரும்பிலா செய்யப்பட்டிருக்கிறது?
By
ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்
[10/14, 8:25 PM] Jagadeesh Krishnan: The mood of the women in the house ...

 I will open the fridge and take the awesome egg and put it in the template and eat it.

 Is that the mother-in-law's house?  Takunu can't put everything in our house and eat everything to our liking.  That's the decent thing to do, and it should end there.

 Maybe men think like this.  What's in it?  That you should be here as well as in the house where you were born.

 Where?  Where can we come home and see for yourself and go to the kitchen and drink some water?

 Can't?  The same goes for women.  That reluctance will definitely be there.  For a few days.  That too when the moms go to tell me if you can go there and put everything in the pickle.  Eat whatever you want to see the health of gold.  What could be happier?

 No one understands the pain of the two women behind this conversation.

 25 years of habit should be changed immediately.  Take a look at the example.

 A woman who was born in Thoothukudi and grew up there for 25 years is getting married to an Erode boy and the two go home.  This girl has grown up eating fish four days a week, chicken one day and mutton broth one day for the rest of the day.

 Our Erode boy?  If this week was fish on Sunday I would have eaten chicken next week and grown up.  Nothing is going to change for him now.

 How could he not treat the woman who came to the house where no one had entered him?  Why shouldn't men sit cross-legged?  Can Men Wear Leggings Wing Wing What is it?  Can I have a silk dress?  The question of whether Jean can be worn or not is not going to raise questions over and over.

 Vacci is accustomed to the old fish broth that was added yesterday to that dirty sin itli.  What is the state of mind after the marriage of Pullaya and Sothula Sambara Uthuna?

 To tell the truth, the inside is crying and the outside is smiling.  This is a characteristic of women in general.  No matter how pet I grew up living somewhere that moment that puts an end to everything Ms.

 That's all Dad should not feel.  Manusan bought ten at interest and got married.

 That's the kind of kid who walks.  The status of women coming to the new home.  Can I sit here in the new house?  Uncle Hall is sitting and reading the paper and chaining himself to his feet so that we can stay in the bedroom until he leaves the room.  See if the foot is in one place?  She would sit here and there alone in the bedroom, running around like a wheelbarrow, stirring up what her mother had told her about how to stay at home.  Alas at 7am I will watch that serial on Zee TV and everyone here will be watching Vijay TV.  This is how it is, although she has no desire to watch this serial anymore.

 Like it or not, you have to accept that the neighbors here are no longer neighbors.

 It can't be done here like the sister next door who goes right into the kitchen and picks up the curry leaves.

 That would be the talk of the town that day about what her daughter-in-law might be like.

 On the day of menstruation, her mother would buy a povonda in her hand and bring it to the bedroom and feed it so that Endirima could have a good mouthful.  புகுந்தகத்தில் ????

 To see if there is a milk stove, Pongidama.  Put the tea as it is and give it to everyone.  Do you want to take some milk to the forgetful cat?  Chinnavan will not drink any other tea.  Shall we make chapati red for the night?

 Hmmm ok aunty.  ..

 Then Kaiyoda Kaiya put the potatoes in the cooker and let it die when the awesome whistle came.  Flour and other dough ........

 Her work that goes on and on.  She kept whistling to the cooker, keeping in mind that she would not let anyone grab her leg and take a nap.  Tea cooled nearby and smiled at her.  How did everything go wrong at home?  How?  How?

 Only if you bring Madame Tea by hand will you be enthralled.  The heat should not be too low.  The spirit flies .....

 Only then did she begin to understand her mother's awesomeness.  Tears well up in her eyes as she runs away and looks at the family photo in the wedding album.

 No time to cry for her here.  Cooker Second Whistle Baruma.  What is this girl doing?  Where did you go  Aunty will come looking for that later.

 I have come aunty.  After telling her that she had come to the restroom, she looked in the mirror and wiped her face without knowing the pressure.

 The phone is ringing.  She knew her friend was calling.  Have a separate collar tune for her.  She can't even take the call and talk ... yes now she is kneading the dough with her bare hands.

 If the woman who goes to work is cruel or cruel.  If you ask me, I would say that women's freedom is women's freedom and that the workload for women is too much.

 After finishing 9 hours of work outside and looking after all the work at home, going to bed at 11pm and getting up at 5am What is the flow of family heads running?

 சொல்லி மாலாது.  Bachelors do not get us a full 8 hours of sleep.  So many workloads.  The utensil that was left after cooking in the morning, the folded cloth that was left in the chair, the dining table that was disgusting to look at, the utensils that were piled up in the sink, the house that was not multiplied (sin her baby is allergic to dust) so she would lift the pillow even if it was atomic size dust ....

 It hurts so much to see family heads going to work for all of me.

 Will it take days to uproot a tree and plant it in another place?

 What heart is made of iron only for women?
 By
 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

Friday, 1 October 2021

tention and relaxation

[01/10, 9:20 PM] Jagadeesh KrishnanChandra: "Tension and Relaxation"

 I will just tell a small anecdote.

One day a man from a small village in the mountains sees a tourist driving his car backward up a narrow road towards the top of the mountain. The man stops him and says, "Why are you driving backward?"
 
The tourist replies, "They told me that there is no room to turn a car around on top of the mountain."
 
The man says, "I have lived here all my life. I know there is enough space to turn around."
 
Half an hour later, he sees the tourist driving down again, backward. He stops the car and says, "What are you doing now?" 
 
The tourist replies, "You were right. There was enough room to turn around."
 
 Whatever I have said is simple: Start being aware with day-to-day, routine actions, and while you are doing your routine actions, remain relaxed. There is no need to be tense. When you are washing the floor, what is the need to be tense? Or when you are cooking the food, what is the need to be tense?
 
 THERE IS NOT a single thing in life which requires your tension. It is just your unawareness and your impatience.
 
 I have not found anything -- and I have lived in all kinds of ways, with all kinds of people. And I have always been puzzled: why are they tense?
 
 It seems tension has nothing to do with anything outside you, it has something to do within you. Outside you always find an excuse only because it looks so idiotic to be tense without any reason. Just to rationalize, you find some reason outside yourself to explain why you are tense.
 
 But tension is not outside you, it is in your wrong style of life. You are living in competition -- that will create tension. You are living in continuous comparison -- that will create tension. You are always thinking either of the pastors of the future and missing the present which is the only reality -- that will create tension.
 
 IT IS A QUESTION of simple understanding; there is no need for any competition with anybody. You are yourself, and as you are, you are perfectly good.
 
 Accept yourself.
 
 This is the way existence wants you to be. Some trees are taller; some trees are smaller. But the smaller trees are not tense -- neither are the taller trees full of ego. Existence needs variety. 

Somebody is stronger than you; somebody is more intelligent than you -- but in something, you also must be more talented than anybody else.
 
 But tension is not outside you, it is in your wrong style of life. You are living in competition -- that will create tension. You are living in continuous comparison -- that will create tension. You are always thinking either of the pastors of the future and missing the present which is the only reality -- that will create tension.
 
 There is no question of any comparison. Comparison leads people astray. Competition keeps them continuously tense, and because their life is empty, they never live in the moment. All they do is to think of the past, which is no more, or project in the future, which is not yet.
 
 This whole thing drives people almost abnormal -- insane. 

Otherwise, there is no need: no animal goes mad, no tree needs any psychoanalysis. The whole existence is living in constant celebration, except man. He is sitting aloof, tense, worried.
 
 A SMALL LIFE and you are losing it and every day death is coming closer. That creates even more angst -- "Death is coming closer and I have not even started living." Most people realize only when they die that they were alive -- but then it is too late.
 
 Just live the moment.
 
 And whatever qualities and whatever talents you have, use them to the fullest.
 
 ONE OF THE MYSTICS in India, Kabir, was a weaver. He had thousands of followers and still, he continued to weave clothes. 

Even kings were his followers.
 
 The king of Varanasi asked him, "Master, it doesn't look good, it makes us feel embarrassed. We can take care of you. There is no need for you to weave clothes and every week on market day, go into the market to sell your clothes. Just think of us: people laugh at us."
 
 Kabir said, "I can understand your problem but I have only one talent and that is to weave beautiful clothes. If I stop doing it, who will do it? And God comes in different faces, in different bodies, to purchase clothes every week in the marketplace."
 
 He used to address every customer, "Lord, be very careful of the cloth. I have been weaving it, not just like any other weaver -- my songs are in it and my soul is in it. I have poured my whole being in it. Be careful, use it with tenderness and love and remember: Kabir has woven it especially for you, Lord."
 
 And it was not something that he was addressing to anybody in particular -- any customer! This was his contribution. He used to say to his disciples, "What else can I do? I am doing my best: I can weave, I can sing, I can dance -- and I am immensely contented."
 
 WHATEVER YOU ARE doing, if there is contentment and a feeling that this whole existence is nothing but the manifestation of godliness, that we are traveling on holy earth, that whomever you are meeting, you are meeting God -- there is no other way; only faces are different, but the inner reality is the same -- all your tensions will disappear. And the energy that is involved in tensions will start becoming your grace, your beauty.
 
 Then life will not be just an ordinary, routine, day-to-day existence, but a dance from cradle to grave.
 
 And existence will be immensely enriched by your grace, by your relaxation, by your silence, by your awareness.
 
 You will not leave the world without contributing something valuable to it. But people are always looking at others, at what others are doing -- somebody is playing the flute and you cannot, and immediately there is misery; somebody is painting and you cannot, and there is misery.
 
 WHATEVER YOU ARE doing, do it with such love, with such care that the smallest thing in the world becomes a piece of art. It will bring great joy to you. And it will create a world without competition, without comparison; it will give dignity to all people; it will restore their pride, which religions have destroyed.
 
 In my whole life, I have never judged any person. If God is happy with him, why should I be worried whether he is a thief or a murderer? Perhaps that is the function existence wants him to do. 

All that is needed is that he should do it with as much artfulness and as much intelligence as he can gather -- with his totality.
 
 Any act done with totality becomes your prayer
By
Jagadeesh Krishnan
Psychologist and international Author
[01/10, 9:21 PM] Jagadeesh KrishnanChandra: "பதற்றம் மற்றும் தளர்வு"

  நான் ஒரு சிறிய நிகழ்வைச் சொல்கிறேன்.

 ஒரு நாள் மலைப்பகுதியில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் ஒரு சுற்றுலாப் பயணி தனது காரை மலையுச்சியை நோக்கி ஒரு குறுகிய சாலையில் பின்னோக்கி ஓட்டிச் செல்வதைப் பார்க்கிறார்.  அந்த மனிதன் அவனைத் தடுத்து, "ஏன் பின்னோக்கி ஓடுகிறீர்கள்?"
 
 சுற்றுலாப் பயணிகள், "மலையின் மேல் ஒரு காரைத் திருப்புவதற்கு இடமில்லை என்று அவர்கள் என்னிடம் சொன்னார்கள்" என்று பதிலளித்தார்.
 
 அந்த மனிதன் சொல்கிறான், "நான் என் வாழ்நாள் முழுவதும் இங்கு வாழ்ந்தேன். திரும்புவதற்கு போதுமான இடம் இருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியும்."
 
 அரைமணி நேரம் கழித்து, சுற்றுலாப் பயணி மீண்டும் பின்னோக்கிச் செல்வதைப் பார்க்கிறார்.  அவர் காரை நிறுத்தி, "நீங்கள் இப்போது என்ன செய்கிறீர்கள்?"
 
 "நீங்கள் சொல்வது சரிதான். திரும்புவதற்கு போதுமான இடம் இருந்தது" என்று சுற்றுலாப் பயணிகள் பதிலளிக்கின்றனர்.
 
  நான் சொல்வது எளிது: தினசரி, வழக்கமான செயல்களுடன் விழிப்புடன் இருக்கத் தொடங்குங்கள், நீங்கள் உங்கள் வழக்கமான செயல்களைச் செய்யும்போது, ​​நிதானமாக இருங்கள்.  பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.  நீங்கள் தரையை கழுவும்போது, ​​பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன?  அல்லது நீங்கள் உணவை சமைக்கும்போது, ​​பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன?
 
  உங்கள் பதற்றம் தேவைப்படும் வாழ்க்கையில் இது ஒன்றல்ல.  இது உங்கள் அறியாமை மற்றும் உங்கள் பொறுமையின்மை.
 
  நான் எதையும் கண்டுபிடிக்கவில்லை - நான் எல்லா வகையான வழிகளிலும், எல்லா வகையான மக்களுடனும் வாழ்ந்திருக்கிறேன்.  நான் எப்போதும் குழப்பமடைந்தேன்: அவர்கள் ஏன் பதட்டமாக இருக்கிறார்கள்?
 
  பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே எதற்கும் சம்பந்தமில்லை என்று தோன்றுகிறது, அதற்குள் உங்களுக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும்.  எந்த காரணமும் இல்லாமல் பதற்றமாக இருப்பது மிகவும் முட்டாள்தனமாகத் தோன்றுவதால் மட்டுமே நீங்கள் எப்போதும் ஒரு தவிர்க்கவும்.  பகுத்தறிவு செய்ய, நீங்கள் ஏன் பதற்றமாக இருக்கிறீர்கள் என்பதை விளக்க உங்களுக்கு வெளியே சில காரணங்களைக் காணலாம்.
 
  ஆனால் பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே இல்லை, அது உங்கள் தவறான வாழ்க்கை முறையில் உள்ளது.  நீங்கள் போட்டியில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும்.  நீங்கள் தொடர்ச்சியான ஒப்பீட்டில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும்.  நீங்கள் எப்போதுமே எதிர்கால போதகர்களைப் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறீர்கள் மற்றும் நிகழ்காலத்தை இழக்கிறீர்கள், இது ஒரே உண்மை - பதற்றத்தை உருவாக்கும்.
 
  இது எளிய புரிதலின் கேள்வி;  யாருடனும் எந்த போட்டியும் தேவையில்லை.  நீங்கள் நீங்களே, நீங்கள் இருப்பது போல், நீங்கள் நன்றாக இருக்கிறீர்கள்.
 
  உங்களை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்.
 
  இருப்பு நீங்கள் விரும்பும் வழி இதுதான்.  சில மரங்கள் உயரமானவை;  சில மரங்கள் சிறியவை.  ஆனால் சிறிய மரங்கள் பதட்டமாக இல்லை - உயரமான மரங்களும் ஈகோ நிறைந்தவை அல்ல.  இருப்புக்கு பல்வேறு தேவை.

 யாரோ ஒருவர் உங்களை விட வலிமையானவர்;  யாரோ ஒருவர் உங்களை விட புத்திசாலி - ஆனால் ஏதோ ஒரு விஷயத்தில், நீங்கள் மற்றவர்களை விட திறமையானவர்களாக இருக்க வேண்டும்.
 
  ஆனால் பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே இல்லை, அது உங்கள் தவறான வாழ்க்கை முறையில் உள்ளது.  நீங்கள் போட்டியில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும்.  நீங்கள் தொடர்ச்சியான ஒப்பீட்டில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும்.  நீங்கள் எப்போதுமே எதிர்கால போதகர்களைப் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறீர்கள் மற்றும் நிகழ்காலத்தை இழக்கிறீர்கள், இது ஒரே உண்மை - பதற்றத்தை உருவாக்கும்.
 
  எந்த ஒப்பீடும் கேள்வி இல்லை.  ஒப்பீடு மக்களை வழிதவறச் செய்கிறது.  போட்டி அவர்களை தொடர்ந்து பதட்டமாக வைத்திருக்கிறது, மேலும் அவர்களின் வாழ்க்கை காலியாக இருப்பதால், அவர்கள் இந்த கணத்தில் வாழவே இல்லை.  அவர்கள் செய்வது எல்லாமே கடந்த காலத்தை நினைப்பது அல்லது இனி இல்லாதது அல்லது எதிர்காலத்தில் திட்டமிடல், இது இன்னும் இல்லை.
 
  இந்த முழு விஷயமும் மக்களை கிட்டத்தட்ட அசாதாரணமாக - பைத்தியம் பிடிக்கும்.

 இல்லையெனில், தேவையில்லை: எந்த மிருகமும் பைத்தியம் பிடிக்காது, எந்த மரத்திற்கும் மனோ பகுப்பாய்வு தேவையில்லை.  மனிதனைத் தவிர முழு இருப்பும் தொடர்ச்சியான கொண்டாட்டத்தில் வாழ்கிறது.  அவர் விலகி, பதட்டமாக, கவலையுடன் அமர்ந்திருக்கிறார்.
 
  ஒரு சிறிய வாழ்க்கை மற்றும் நீங்கள் அதை இழக்கிறீர்கள், ஒவ்வொரு நாளும் மரணம் நெருங்கி வருகிறது.  அது இன்னும் கோபத்தை உருவாக்குகிறது - "மரணம் நெருங்கி வருகிறது, நான் வாழத் தொடங்கவில்லை."  பெரும்பாலான மக்கள் தாங்கள் உயிருடன் இருப்பதை இறக்கும்போதுதான் உணர்கிறார்கள் - ஆனால் அது மிகவும் தாமதமானது.
 
  கணம் மட்டும் வாழுங்கள்.
 
  மேலும் உங்களிடம் என்ன குணங்கள் மற்றும் திறமைகள் இருந்தாலும் அவற்றை முழுமையாக பயன்படுத்தவும்.
 
  இந்தியாவில் உள்ள மர்மங்களில் ஒன்று, கபீர், ஒரு நெசவாளர்.  அவருக்கு ஆயிரக்கணக்கான பின்தொடர்பவர்கள் இருந்தபோதிலும், அவர் தொடர்ந்து துணிகளை நெசவு செய்தார்.

 அரசர்கள் கூட அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள்.
 
  வாரணாசி மன்னர் அவரிடம் கேட்டார், "மாஸ்டர், இது நன்றாக இல்லை, எங்களுக்கு சங்கடமாக இருக்கிறது. நாங்கள் உங்களை கவனித்துக் கொள்ளலாம். சந்தை நாளில் ஒவ்வொரு வாரமும் நீங்கள் நெசவு செய்ய வேண்டிய அவசியமில்லை, சந்தைக்குச் செல்லுங்கள்.  உங்கள் ஆடைகளை விற்க. எங்களைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்: மக்கள் எங்களைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்கள். "
 
  கபீர் கூறினார், "உன்னுடைய பிரச்சனையை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியும் ஆனால் என்னிடம் ஒரே திறமை இருக்கிறது, அதுதான் அழகான ஆடைகளை நெசவு செய்வது. நான் அதை செய்வதை நிறுத்திவிட்டால் யார் செய்வார்கள்? மேலும் ஒவ்வொரு வாரமும் கடவுள் வெவ்வேறு முகங்களில், வெவ்வேறு உடல்களில், ஆடைகளை வாங்க வருவார்.  சந்தையில். "
 
  அவர் ஒவ்வொரு வாடிக்கையாளரிடமும் உரையாற்றினார், "ஆண்டவரே, துணியை மிகவும் கவனமாக இருங்கள். வேறு எந்த நெசவாளரையும் போல அல்லாமல், நான் அதை நெசவு செய்து கொண்டிருக்கிறேன் - என் பாடல்களும் அதில் என் ஆன்மாவும் உள்ளன. நான் என் முழு இருப்பையும் ஊற்றினேன்.  கவனமாக இருங்கள், மென்மையாகவும் அன்பாகவும் பயன்படுத்தவும், நினைவில் கொள்ளுங்கள்: கபீர் அதை உங்களுக்காக குறிப்பாக நெய்தார், ஆண்டவரே. "
 
  மேலும் அவர் குறிப்பாக யாரிடமும் உரையாற்றுவது அல்ல - எந்த வாடிக்கையாளரும்!  இது அவருடைய பங்களிப்பு.  அவர் தனது சீடர்களிடம், "நான் வேறு என்ன செய்ய முடியும்? நான் என்னால் முடிந்ததைச் செய்கிறேன்: நான் நெசவு செய்ய முடியும், என்னால் பாட முடியும், நான் நடனமாட முடியும் - நான் மிகவும் திருப்தி அடைகிறேன்."
 
  நீங்கள் எங்கு செய்கிறீர்கள் என்றால், திருப்தியும் இந்த உணர்வும் இருந்தால், இந்த முழு இருப்பும் கடவுளின் வெளிப்பாடே தவிர, நாங்கள் புனித பூமியில் பயணம் செய்கிறோம், நீங்கள் யாரைச் சந்திக்கிறீர்கள், நீங்கள் கடவுளைச் சந்திக்கிறீர்கள் - வேறு வழியில்லை;  முகங்கள் மட்டுமே வேறுபடுகின்றன, ஆனால் உள் உண்மை ஒன்றே - உங்கள் பதற்றங்கள் அனைத்தும் மறைந்துவிடும்.  மேலும் பதற்றத்தில் ஈடுபடும் ஆற்றல் உங்கள் அருளாக, உங்கள் அழகாக மாறத் தொடங்கும்.
 
  பின்னர் வாழ்க்கை ஒரு சாதாரண, வழக்கமான, தினசரி இருப்பு அல்ல, ஆனால் தொட்டில் முதல் கல்லறை வரை நடனம்.
 
  மேலும் உங்கள் கிருபையால், உங்கள் தளர்வால், உங்கள் ம silenceனத்தால், உங்கள் விழிப்புணர்வு மூலம் இருப்பு மிகவும் வளப்படுத்தப்படும்.
 
  அதற்கு மதிப்புமிக்க ஒன்றை பங்களிக்காமல் நீங்கள் உலகை விட்டு வெளியேற மாட்டீர்கள்.  ஆனால் மக்கள் எப்போதும் மற்றவர்களைப் பார்க்கிறார்கள், மற்றவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் - யாரோ புல்லாங்குழல் வாசிக்கிறார்கள், உங்களால் முடியாது, உடனடியாக துன்பம் ஏற்படுகிறது;  யாரோ ஓவியம் வரைகிறார்கள், உங்களால் முடியாது, துன்பம் இருக்கிறது.
 
  நீங்கள் எதைச் செய்கிறீர்கள், அதை மிகவும் அன்போடு செய்யுங்கள், மிகுந்த அக்கறையுடன், உலகின் மிகச்சிறிய விஷயம் ஒரு கலையாக மாறும்.  அது உங்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தரும்.  அது போட்டியின்றி, ஒப்பீடு இல்லாத உலகை உருவாக்கும்;  அது எல்லா மக்களுக்கும் கityரவத்தைக் கொடுக்கும்.  அது மதங்களை அழித்த அவர்களின் பெருமையை மீட்டெடுக்கும்.
 
  என் வாழ்நாள் முழுவதும், நான் எந்த ஒரு நபரையும் தீர்ப்பதில்லை.  கடவுள் அவருடன் மகிழ்ச்சியாக இருந்தால், அவர் ஏன் திருடரா அல்லது கொலைகாரனா என்று நான் ஏன் கவலைப்பட வேண்டும்?  இருப்பு அவர் செய்ய விரும்பும் செயல்பாடு.

 தேவையானது என்னவென்றால், அவர் அதை எவ்வளவு கலைத்திறனுடனும், அவர் சேகரிக்கக்கூடிய அளவுக்கு புத்திசாலித்தனத்துடனும் செய்ய வேண்டும் - அவருடைய முழுமையுடன்.
 
  முழுமையுடன் செய்யப்படும் எந்த செயலும் உங்கள் பிரார்த்தனையாக மாறும்
 மூலம்
 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்
 உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்