[01/10, 9:20 PM] Jagadeesh KrishnanChandra: "Tension and Relaxation"
I will just tell a small anecdote.
One day a man from a small village in the mountains sees a tourist driving his car backward up a narrow road towards the top of the mountain. The man stops him and says, "Why are you driving backward?"
The tourist replies, "They told me that there is no room to turn a car around on top of the mountain."
The man says, "I have lived here all my life. I know there is enough space to turn around."
Half an hour later, he sees the tourist driving down again, backward. He stops the car and says, "What are you doing now?"
The tourist replies, "You were right. There was enough room to turn around."
Whatever I have said is simple: Start being aware with day-to-day, routine actions, and while you are doing your routine actions, remain relaxed. There is no need to be tense. When you are washing the floor, what is the need to be tense? Or when you are cooking the food, what is the need to be tense?
THERE IS NOT a single thing in life which requires your tension. It is just your unawareness and your impatience.
I have not found anything -- and I have lived in all kinds of ways, with all kinds of people. And I have always been puzzled: why are they tense?
It seems tension has nothing to do with anything outside you, it has something to do within you. Outside you always find an excuse only because it looks so idiotic to be tense without any reason. Just to rationalize, you find some reason outside yourself to explain why you are tense.
But tension is not outside you, it is in your wrong style of life. You are living in competition -- that will create tension. You are living in continuous comparison -- that will create tension. You are always thinking either of the pastors of the future and missing the present which is the only reality -- that will create tension.
IT IS A QUESTION of simple understanding; there is no need for any competition with anybody. You are yourself, and as you are, you are perfectly good.
Accept yourself.
This is the way existence wants you to be. Some trees are taller; some trees are smaller. But the smaller trees are not tense -- neither are the taller trees full of ego. Existence needs variety.
Somebody is stronger than you; somebody is more intelligent than you -- but in something, you also must be more talented than anybody else.
But tension is not outside you, it is in your wrong style of life. You are living in competition -- that will create tension. You are living in continuous comparison -- that will create tension. You are always thinking either of the pastors of the future and missing the present which is the only reality -- that will create tension.
There is no question of any comparison. Comparison leads people astray. Competition keeps them continuously tense, and because their life is empty, they never live in the moment. All they do is to think of the past, which is no more, or project in the future, which is not yet.
This whole thing drives people almost abnormal -- insane.
Otherwise, there is no need: no animal goes mad, no tree needs any psychoanalysis. The whole existence is living in constant celebration, except man. He is sitting aloof, tense, worried.
A SMALL LIFE and you are losing it and every day death is coming closer. That creates even more angst -- "Death is coming closer and I have not even started living." Most people realize only when they die that they were alive -- but then it is too late.
Just live the moment.
And whatever qualities and whatever talents you have, use them to the fullest.
ONE OF THE MYSTICS in India, Kabir, was a weaver. He had thousands of followers and still, he continued to weave clothes.
Even kings were his followers.
The king of Varanasi asked him, "Master, it doesn't look good, it makes us feel embarrassed. We can take care of you. There is no need for you to weave clothes and every week on market day, go into the market to sell your clothes. Just think of us: people laugh at us."
Kabir said, "I can understand your problem but I have only one talent and that is to weave beautiful clothes. If I stop doing it, who will do it? And God comes in different faces, in different bodies, to purchase clothes every week in the marketplace."
He used to address every customer, "Lord, be very careful of the cloth. I have been weaving it, not just like any other weaver -- my songs are in it and my soul is in it. I have poured my whole being in it. Be careful, use it with tenderness and love and remember: Kabir has woven it especially for you, Lord."
And it was not something that he was addressing to anybody in particular -- any customer! This was his contribution. He used to say to his disciples, "What else can I do? I am doing my best: I can weave, I can sing, I can dance -- and I am immensely contented."
WHATEVER YOU ARE doing, if there is contentment and a feeling that this whole existence is nothing but the manifestation of godliness, that we are traveling on holy earth, that whomever you are meeting, you are meeting God -- there is no other way; only faces are different, but the inner reality is the same -- all your tensions will disappear. And the energy that is involved in tensions will start becoming your grace, your beauty.
Then life will not be just an ordinary, routine, day-to-day existence, but a dance from cradle to grave.
And existence will be immensely enriched by your grace, by your relaxation, by your silence, by your awareness.
You will not leave the world without contributing something valuable to it. But people are always looking at others, at what others are doing -- somebody is playing the flute and you cannot, and immediately there is misery; somebody is painting and you cannot, and there is misery.
WHATEVER YOU ARE doing, do it with such love, with such care that the smallest thing in the world becomes a piece of art. It will bring great joy to you. And it will create a world without competition, without comparison; it will give dignity to all people; it will restore their pride, which religions have destroyed.
In my whole life, I have never judged any person. If God is happy with him, why should I be worried whether he is a thief or a murderer? Perhaps that is the function existence wants him to do.
All that is needed is that he should do it with as much artfulness and as much intelligence as he can gather -- with his totality.
Any act done with totality becomes your prayer
By
Jagadeesh Krishnan
Psychologist and international Author
[01/10, 9:21 PM] Jagadeesh KrishnanChandra: "பதற்றம் மற்றும் தளர்வு"
நான் ஒரு சிறிய நிகழ்வைச் சொல்கிறேன்.
ஒரு நாள் மலைப்பகுதியில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் ஒரு சுற்றுலாப் பயணி தனது காரை மலையுச்சியை நோக்கி ஒரு குறுகிய சாலையில் பின்னோக்கி ஓட்டிச் செல்வதைப் பார்க்கிறார். அந்த மனிதன் அவனைத் தடுத்து, "ஏன் பின்னோக்கி ஓடுகிறீர்கள்?"
சுற்றுலாப் பயணிகள், "மலையின் மேல் ஒரு காரைத் திருப்புவதற்கு இடமில்லை என்று அவர்கள் என்னிடம் சொன்னார்கள்" என்று பதிலளித்தார்.
அந்த மனிதன் சொல்கிறான், "நான் என் வாழ்நாள் முழுவதும் இங்கு வாழ்ந்தேன். திரும்புவதற்கு போதுமான இடம் இருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியும்."
அரைமணி நேரம் கழித்து, சுற்றுலாப் பயணி மீண்டும் பின்னோக்கிச் செல்வதைப் பார்க்கிறார். அவர் காரை நிறுத்தி, "நீங்கள் இப்போது என்ன செய்கிறீர்கள்?"
"நீங்கள் சொல்வது சரிதான். திரும்புவதற்கு போதுமான இடம் இருந்தது" என்று சுற்றுலாப் பயணிகள் பதிலளிக்கின்றனர்.
நான் சொல்வது எளிது: தினசரி, வழக்கமான செயல்களுடன் விழிப்புடன் இருக்கத் தொடங்குங்கள், நீங்கள் உங்கள் வழக்கமான செயல்களைச் செய்யும்போது, நிதானமாக இருங்கள். பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. நீங்கள் தரையை கழுவும்போது, பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன? அல்லது நீங்கள் உணவை சமைக்கும்போது, பதட்டமாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன?
உங்கள் பதற்றம் தேவைப்படும் வாழ்க்கையில் இது ஒன்றல்ல. இது உங்கள் அறியாமை மற்றும் உங்கள் பொறுமையின்மை.
நான் எதையும் கண்டுபிடிக்கவில்லை - நான் எல்லா வகையான வழிகளிலும், எல்லா வகையான மக்களுடனும் வாழ்ந்திருக்கிறேன். நான் எப்போதும் குழப்பமடைந்தேன்: அவர்கள் ஏன் பதட்டமாக இருக்கிறார்கள்?
பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே எதற்கும் சம்பந்தமில்லை என்று தோன்றுகிறது, அதற்குள் உங்களுக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும். எந்த காரணமும் இல்லாமல் பதற்றமாக இருப்பது மிகவும் முட்டாள்தனமாகத் தோன்றுவதால் மட்டுமே நீங்கள் எப்போதும் ஒரு தவிர்க்கவும். பகுத்தறிவு செய்ய, நீங்கள் ஏன் பதற்றமாக இருக்கிறீர்கள் என்பதை விளக்க உங்களுக்கு வெளியே சில காரணங்களைக் காணலாம்.
ஆனால் பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே இல்லை, அது உங்கள் தவறான வாழ்க்கை முறையில் உள்ளது. நீங்கள் போட்டியில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும். நீங்கள் தொடர்ச்சியான ஒப்பீட்டில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும். நீங்கள் எப்போதுமே எதிர்கால போதகர்களைப் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறீர்கள் மற்றும் நிகழ்காலத்தை இழக்கிறீர்கள், இது ஒரே உண்மை - பதற்றத்தை உருவாக்கும்.
இது எளிய புரிதலின் கேள்வி; யாருடனும் எந்த போட்டியும் தேவையில்லை. நீங்கள் நீங்களே, நீங்கள் இருப்பது போல், நீங்கள் நன்றாக இருக்கிறீர்கள்.
உங்களை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்.
இருப்பு நீங்கள் விரும்பும் வழி இதுதான். சில மரங்கள் உயரமானவை; சில மரங்கள் சிறியவை. ஆனால் சிறிய மரங்கள் பதட்டமாக இல்லை - உயரமான மரங்களும் ஈகோ நிறைந்தவை அல்ல. இருப்புக்கு பல்வேறு தேவை.
யாரோ ஒருவர் உங்களை விட வலிமையானவர்; யாரோ ஒருவர் உங்களை விட புத்திசாலி - ஆனால் ஏதோ ஒரு விஷயத்தில், நீங்கள் மற்றவர்களை விட திறமையானவர்களாக இருக்க வேண்டும்.
ஆனால் பதற்றம் உங்களுக்கு வெளியே இல்லை, அது உங்கள் தவறான வாழ்க்கை முறையில் உள்ளது. நீங்கள் போட்டியில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும். நீங்கள் தொடர்ச்சியான ஒப்பீட்டில் வாழ்கிறீர்கள் - அது பதற்றத்தை உருவாக்கும். நீங்கள் எப்போதுமே எதிர்கால போதகர்களைப் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறீர்கள் மற்றும் நிகழ்காலத்தை இழக்கிறீர்கள், இது ஒரே உண்மை - பதற்றத்தை உருவாக்கும்.
எந்த ஒப்பீடும் கேள்வி இல்லை. ஒப்பீடு மக்களை வழிதவறச் செய்கிறது. போட்டி அவர்களை தொடர்ந்து பதட்டமாக வைத்திருக்கிறது, மேலும் அவர்களின் வாழ்க்கை காலியாக இருப்பதால், அவர்கள் இந்த கணத்தில் வாழவே இல்லை. அவர்கள் செய்வது எல்லாமே கடந்த காலத்தை நினைப்பது அல்லது இனி இல்லாதது அல்லது எதிர்காலத்தில் திட்டமிடல், இது இன்னும் இல்லை.
இந்த முழு விஷயமும் மக்களை கிட்டத்தட்ட அசாதாரணமாக - பைத்தியம் பிடிக்கும்.
இல்லையெனில், தேவையில்லை: எந்த மிருகமும் பைத்தியம் பிடிக்காது, எந்த மரத்திற்கும் மனோ பகுப்பாய்வு தேவையில்லை. மனிதனைத் தவிர முழு இருப்பும் தொடர்ச்சியான கொண்டாட்டத்தில் வாழ்கிறது. அவர் விலகி, பதட்டமாக, கவலையுடன் அமர்ந்திருக்கிறார்.
ஒரு சிறிய வாழ்க்கை மற்றும் நீங்கள் அதை இழக்கிறீர்கள், ஒவ்வொரு நாளும் மரணம் நெருங்கி வருகிறது. அது இன்னும் கோபத்தை உருவாக்குகிறது - "மரணம் நெருங்கி வருகிறது, நான் வாழத் தொடங்கவில்லை." பெரும்பாலான மக்கள் தாங்கள் உயிருடன் இருப்பதை இறக்கும்போதுதான் உணர்கிறார்கள் - ஆனால் அது மிகவும் தாமதமானது.
கணம் மட்டும் வாழுங்கள்.
மேலும் உங்களிடம் என்ன குணங்கள் மற்றும் திறமைகள் இருந்தாலும் அவற்றை முழுமையாக பயன்படுத்தவும்.
இந்தியாவில் உள்ள மர்மங்களில் ஒன்று, கபீர், ஒரு நெசவாளர். அவருக்கு ஆயிரக்கணக்கான பின்தொடர்பவர்கள் இருந்தபோதிலும், அவர் தொடர்ந்து துணிகளை நெசவு செய்தார்.
அரசர்கள் கூட அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள்.
வாரணாசி மன்னர் அவரிடம் கேட்டார், "மாஸ்டர், இது நன்றாக இல்லை, எங்களுக்கு சங்கடமாக இருக்கிறது. நாங்கள் உங்களை கவனித்துக் கொள்ளலாம். சந்தை நாளில் ஒவ்வொரு வாரமும் நீங்கள் நெசவு செய்ய வேண்டிய அவசியமில்லை, சந்தைக்குச் செல்லுங்கள். உங்கள் ஆடைகளை விற்க. எங்களைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்: மக்கள் எங்களைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்கள். "
கபீர் கூறினார், "உன்னுடைய பிரச்சனையை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியும் ஆனால் என்னிடம் ஒரே திறமை இருக்கிறது, அதுதான் அழகான ஆடைகளை நெசவு செய்வது. நான் அதை செய்வதை நிறுத்திவிட்டால் யார் செய்வார்கள்? மேலும் ஒவ்வொரு வாரமும் கடவுள் வெவ்வேறு முகங்களில், வெவ்வேறு உடல்களில், ஆடைகளை வாங்க வருவார். சந்தையில். "
அவர் ஒவ்வொரு வாடிக்கையாளரிடமும் உரையாற்றினார், "ஆண்டவரே, துணியை மிகவும் கவனமாக இருங்கள். வேறு எந்த நெசவாளரையும் போல அல்லாமல், நான் அதை நெசவு செய்து கொண்டிருக்கிறேன் - என் பாடல்களும் அதில் என் ஆன்மாவும் உள்ளன. நான் என் முழு இருப்பையும் ஊற்றினேன். கவனமாக இருங்கள், மென்மையாகவும் அன்பாகவும் பயன்படுத்தவும், நினைவில் கொள்ளுங்கள்: கபீர் அதை உங்களுக்காக குறிப்பாக நெய்தார், ஆண்டவரே. "
மேலும் அவர் குறிப்பாக யாரிடமும் உரையாற்றுவது அல்ல - எந்த வாடிக்கையாளரும்! இது அவருடைய பங்களிப்பு. அவர் தனது சீடர்களிடம், "நான் வேறு என்ன செய்ய முடியும்? நான் என்னால் முடிந்ததைச் செய்கிறேன்: நான் நெசவு செய்ய முடியும், என்னால் பாட முடியும், நான் நடனமாட முடியும் - நான் மிகவும் திருப்தி அடைகிறேன்."
நீங்கள் எங்கு செய்கிறீர்கள் என்றால், திருப்தியும் இந்த உணர்வும் இருந்தால், இந்த முழு இருப்பும் கடவுளின் வெளிப்பாடே தவிர, நாங்கள் புனித பூமியில் பயணம் செய்கிறோம், நீங்கள் யாரைச் சந்திக்கிறீர்கள், நீங்கள் கடவுளைச் சந்திக்கிறீர்கள் - வேறு வழியில்லை; முகங்கள் மட்டுமே வேறுபடுகின்றன, ஆனால் உள் உண்மை ஒன்றே - உங்கள் பதற்றங்கள் அனைத்தும் மறைந்துவிடும். மேலும் பதற்றத்தில் ஈடுபடும் ஆற்றல் உங்கள் அருளாக, உங்கள் அழகாக மாறத் தொடங்கும்.
பின்னர் வாழ்க்கை ஒரு சாதாரண, வழக்கமான, தினசரி இருப்பு அல்ல, ஆனால் தொட்டில் முதல் கல்லறை வரை நடனம்.
மேலும் உங்கள் கிருபையால், உங்கள் தளர்வால், உங்கள் ம silenceனத்தால், உங்கள் விழிப்புணர்வு மூலம் இருப்பு மிகவும் வளப்படுத்தப்படும்.
அதற்கு மதிப்புமிக்க ஒன்றை பங்களிக்காமல் நீங்கள் உலகை விட்டு வெளியேற மாட்டீர்கள். ஆனால் மக்கள் எப்போதும் மற்றவர்களைப் பார்க்கிறார்கள், மற்றவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் - யாரோ புல்லாங்குழல் வாசிக்கிறார்கள், உங்களால் முடியாது, உடனடியாக துன்பம் ஏற்படுகிறது; யாரோ ஓவியம் வரைகிறார்கள், உங்களால் முடியாது, துன்பம் இருக்கிறது.
நீங்கள் எதைச் செய்கிறீர்கள், அதை மிகவும் அன்போடு செய்யுங்கள், மிகுந்த அக்கறையுடன், உலகின் மிகச்சிறிய விஷயம் ஒரு கலையாக மாறும். அது உங்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தரும். அது போட்டியின்றி, ஒப்பீடு இல்லாத உலகை உருவாக்கும்; அது எல்லா மக்களுக்கும் கityரவத்தைக் கொடுக்கும். அது மதங்களை அழித்த அவர்களின் பெருமையை மீட்டெடுக்கும்.
என் வாழ்நாள் முழுவதும், நான் எந்த ஒரு நபரையும் தீர்ப்பதில்லை. கடவுள் அவருடன் மகிழ்ச்சியாக இருந்தால், அவர் ஏன் திருடரா அல்லது கொலைகாரனா என்று நான் ஏன் கவலைப்பட வேண்டும்? இருப்பு அவர் செய்ய விரும்பும் செயல்பாடு.
தேவையானது என்னவென்றால், அவர் அதை எவ்வளவு கலைத்திறனுடனும், அவர் சேகரிக்கக்கூடிய அளவுக்கு புத்திசாலித்தனத்துடனும் செய்ய வேண்டும் - அவருடைய முழுமையுடன்.
முழுமையுடன் செய்யப்படும் எந்த செயலும் உங்கள் பிரார்த்தனையாக மாறும்
மூலம்
ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்
உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்
No comments:
Post a Comment