advhitha

[24/02, 6:16 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: Bhaja Govindam- Verse 9 with story and essence

Verse 9

Satsangatve nissngatvam

nissangatve nirmohatvam

nirmohatve nishchalatattvam

nishcalatattve jiivanmuktih

Bhaja Govindam Bhaja Govindam………

Satsangatve = through the company of the good          nissangatvam  = ( there arises) non attachment

nissangatve  =  through non attachment                     nirmohatvam  = ( there arises)  freedom from delusion

nirmohatve  = through freedom from delusion            nischala  = immutable or unchangeable    tatvam  =     Reality

nishchalatatve  = through this immutable Reality       jivanmuktih  = state of liberation 

Through the company of the good and wise people arises non attachment. Through non attachment arises the freedom from delusion, when there is freedom from delusion, there is unchangeable reality. On experiencing this unchangeable reality, there comes liberation or freedom. Seek Govinda.

Story based on verse 9

A master; a guru taught his disciple all that he knew. Having taught all the scriptures, he told the disciple that for the final teaching, he would have to go to a nearby ashram. He told the disciple to go to another guru there for the final teaching. The disciple was wondering why his guru would send him to another guru. as his own guru was much more knowledgeable than the other guru.

guru-ashram

Though in a dilemma; he decided to obey his guru and went to the nearby ashram to meet the other guru. To his surprise; the other guru had stopped teaching. He was engrossed in serving food to his disciples with love, cleaning  up the left overs as well as washing the dishes. The disciple saw this and learnt what it meant to serve out of love. Later he noticed something profound; the guru himself washed the dishes and kept them in order before he went to sleep.

The disciple observed that in the morning, the guru would take out the dishes, wash them again and start cooking. The disciple was wondered, as to why the guru should wash the dishes all over again in the morning, as they had been washed thoroughly the previous night and neither were dishes dusty . He observed all such details and came back to narrate to his previous guru.

He narrated, “I cannot understand this strange fact of why should the guru in the ashram wash the already cleaned vessels again in the morning, why should he do that?”

To which his guru replied, “Yes, this is what I wanted you to observe and get totally.  The Guru continued, ” You cleanse your mind regularly but your mind starts collecting dust along the way in the form of  clutter, foggy and unclear understanding. Just doing meditation once is not enough. So long as your mind gathers dust, it has to be cleansed. It is a constant process of cleansing  and purifying our mind.”

Essence

Goal of every human is to realize his/her true self and finally merge in Him or the source. When we are so much entangled in our daily duties, relationships and other activities of the world; we seldom have time or even bother to ponder about our actual self. We always associate ourselves with our body , relationships and possessions  we have built around us. Later, when we lose these relationships or possessions or even when this body suffers; we are so unhappy. This is because; we chase after something which is impermanent. True, it is not easy to understand this and it is easier said than done. But ‘satsang’ or company of good, wise people at least propels us to think about who we are and what is the ultimate goal of life? Without a Master or good company, it is not easy for one to proceed into this self inquiry. So company of good  is the first step towards the path of self realization. If we begin now; we know not when or in how many lifetimes, we will achieve our goal. But we would have at least begun the journey on this path.

By

Jagadeesh Krishnan

Psychologist And International Author

[24/02, 6:16 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: பாஜா கோவிந்தம்- கதை மற்றும் சாரத்துடன் 9 வது வசனம்

 வசனம் 9

 சத்சங்கத்வே நிஸ்ங்கட்வம்

 nissangatve nirmohatvam

 nirmohatve nishchalatattvam

 nishcalatattve jiivanmuktih

 பாஜா கோவிந்தம் பாஜா கோவிந்தம் ………

 சத்சங்கத்வே = நல்ல நிசங்கத்வத்தின் நிறுவனத்தின் மூலம் = (அங்கே எழுகிறது) இணைப்பு இல்லாதது

 nissangatve = அல்லாத இணைப்பு மூலம் nirmohatvam = (எழுகிறது) மாயையிலிருந்து விடுவித்தல்

 nirmohatve = மாயையிலிருந்து விடுபடுவதன் மூலம் நிசலா = மாறாத அல்லது மாறாத தத்வம் = உண்மை

 nishchalatatve = இந்த மாறாத யதார்த்தத்தின் மூலம் jivanmuktih = விடுதலை நிலை

 நல்ல மற்றும் ஞானிகளின் நிறுவனத்தின் மூலம் இணைப்பு இல்லாதது எழுகிறது.  இணைக்காததன் மூலம் மாயையிலிருந்து சுதந்திரம் எழுகிறது, மாயையிலிருந்து சுதந்திரம் இருக்கும்போது, ​​மாறாத யதார்த்தம் இருக்கிறது.  மாறாத இந்த யதார்த்தத்தை அனுபவிக்கும் போது, ​​விடுதலை அல்லது சுதந்திரம் வருகிறது.  கோவிந்தாவைத் தேடுங்கள்.

 9 வது வசனத்தின் அடிப்படையில் கதை

 ஒரு மாஸ்டர்;  ஒரு குரு தன் சீடனுக்குத் தெரிந்த அனைத்தையும் கற்பித்தார்.  எல்லா வேதங்களையும் கற்பித்த அவர், இறுதி போதனைக்கு, அருகிலுள்ள ஆசிரமத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்று சீடரிடம் கூறினார்.  இறுதி போதனைக்காக அங்குள்ள மற்றொரு குருவிடம் செல்லும்படி அவர் சீடரிடம் கூறினார்.  தனது குரு ஏன் அவரை வேறு குருவிடம் அனுப்புவார் என்று சீடர் யோசித்துக்கொண்டிருந்தார்.  அவரது சொந்த குரு மற்ற குருவை விட அதிக அறிவைக் கொண்டிருந்தார்.

 குரு-ஆசிரமம்

 ஒரு குழப்பத்தில் இருந்தாலும்;  அவர் தனது குருவுக்கு கீழ்ப்படிய முடிவு செய்து, மற்ற குருவைச் சந்திக்க அருகிலுள்ள ஆசிரமத்திற்குச் சென்றார்.  அவருக்கு ஆச்சரியமாக;  மற்ற குரு கற்பிப்பதை நிறுத்திவிட்டார்.  அவர் தனது சீடர்களுக்கு அன்போடு உணவு பரிமாறுவதிலும், இடது ஓவர்களை சுத்தம் செய்வதிலும், பாத்திரங்களை கழுவுவதிலும் ஈடுபட்டார்.  சீடர் இதைக் கண்டார், அன்பிலிருந்து சேவை செய்வதன் அர்த்தம் என்ன என்பதைக் கற்றுக்கொண்டார்.  பின்னர் அவர் ஆழமான ஒன்றைக் கவனித்தார்;  குரு தானே பாத்திரங்களைக் கழுவி, தூங்குவதற்கு முன்பு அவற்றை ஒழுங்காக வைத்திருந்தார்.

 காலையில், குரு உணவுகளை வெளியே எடுத்து, மீண்டும் கழுவி, சமைக்கத் தொடங்குவார் என்று சீடர் கவனித்தார்.  முந்தைய இரவில் நன்கு கழுவப்பட்டு, உணவுகள் தூசி நிறைந்ததாக இருந்ததால், குரு ஏன் காலையில் மீண்டும் பாத்திரங்களை மீண்டும் கழுவ வேண்டும் என்று சீடர் ஆச்சரியப்பட்டார்.  இதுபோன்ற அனைத்து விவரங்களையும் அவதானித்த அவர் தனது முந்தைய குருவிடம் விவரிக்க திரும்பி வந்தார்.

 அவர் விவரித்தார், "ஆசிரமத்தில் உள்ள குரு ஏன் ஏற்கனவே சுத்தம் செய்யப்பட்ட பாத்திரங்களை காலையில் மீண்டும் கழுவ வேண்டும், ஏன் அதை செய்ய வேண்டும்?"

 அதற்கு அவரது குரு பதிலளித்தார், “ஆம், இதை நீங்கள் கவனித்து முழுமையாகப் பெற வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன்.  குரு தொடர்ந்தார், ”நீங்கள் உங்கள் மனதைத் தவறாமல் சுத்தப்படுத்துகிறீர்கள், ஆனால் உங்கள் மனம் ஒழுங்கீனம், பனிமூட்டம் மற்றும் தெளிவற்ற புரிதல் வடிவத்தில் வழியில் தூசி சேகரிக்கத் தொடங்குகிறது.  ஒரு முறை தியானம் செய்தால் மட்டும் போதாது.  உங்கள் மனம் தூசி சேகரிக்கும் வரை, அதை சுத்தப்படுத்த வேண்டும்.  இது நம் மனதைத் தூய்மைப்படுத்தும் மற்றும் தூய்மைப்படுத்தும் ஒரு நிலையான செயல். ”

 சாராம்சம்

 ஒவ்வொரு மனிதனின் குறிக்கோள் அவனது / அவளுடைய உண்மையான சுயத்தை உணர்ந்து இறுதியாக அவனிலோ அல்லது மூலத்திலோ ஒன்றிணைவது.  நம்முடைய அன்றாட கடமைகள், உறவுகள் மற்றும் உலகின் பிற நடவடிக்கைகளில் நாம் மிகவும் சிக்கிக் கொள்ளும்போது;  நம்முடைய உண்மையான சுயத்தைப் பற்றி சிந்திக்க நமக்கு எப்போதாவது நேரம் இல்லை அல்லது கவலைப்படுவதில்லை.  நாம் எப்போதும் நம்மைச் சுற்றியுள்ள நம் உடல், உறவுகள் மற்றும் உடைமைகளுடன் நம்மை இணைத்துக் கொள்கிறோம்.  பின்னர், இந்த உறவுகள் அல்லது உடைமைகளை நாம் இழக்கும்போது அல்லது இந்த உடல் பாதிக்கப்படும்போது கூட;  நாங்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியடையவில்லை.  இது எதனால் என்றால்;  நாம் அசாத்தியமான ஒன்றைத் துரத்துகிறோம்.  உண்மை, இதைப் புரிந்துகொள்வது எளிதல்ல, முடிந்ததை விட இது எளிதானது.  ஆனால் ‘சத்சங்’ அல்லது நல்ல, ஞானமுள்ளவர்களின் நிறுவனம், நாம் யார் என்பதைப் பற்றி சிந்திக்க குறைந்தபட்சம் நம்மைத் தூண்டுகிறது, வாழ்க்கையின் இறுதி இலக்கு என்ன?  ஒரு மாஸ்டர் அல்லது நல்ல நிறுவனம் இல்லாமல், ஒருவர் இந்த சுய விசாரணையில் முன்னேறுவது எளிதல்ல.  ஆகவே, நல்ல நிறுவனம் என்பது சுய உணர்தலின் பாதையை நோக்கிய முதல் படியாகும்.  நாம் இப்போது தொடங்கினால்;  எப்போது அல்லது எத்தனை வாழ்நாளில், நாங்கள் எங்கள் இலக்கை அடைவோம் என்பது எங்களுக்குத் தெரியாது.  ஆனால் இந்த பாதையில் பயணத்தை குறைந்தபட்சம் ஆரம்பித்திருப்போம்.

 வழங்கியவர்

 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்

 உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச ஆசிரியர்