created image

[1/27, 9:50 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: ஒரு நாய் நதிக்கு தண்ணீர் குடிக்க வந்தது

நதி அசையாமல் இருந்ததால் தெளிவாக இருந்தது

நாய் நீர் குடிக்க குனிந்த போது 

அதன் பிம்பம் தெரிந்தது வேறொரு நாயை தண்ணீருக்குள் பார்த்தவுடன்

இது பயந்து போய் பின்னால் வந்துவிட்டது 

தாகமாக இருந்ததால் தண்ணீர் குடித்தாக வேண்டும் 

தாகம் அதிகமாக இருந்ததால் அருகே போகும் 

தண்ணீரில் பிம்பத்தை பார்த்தவுடன் பயந்து போய் பின்னால் வந்துவிடும்

 தண்ணீர் மிக அருகே உள்ளது

 தாகம் அதிகம் இருக்கிறது ஆனால் பயமாக இருக்கிறது 

இந்த நாய் தண்ணீர் அருகே செல்வதும் தண்ணீரில் பிம்பத்தை பார்த்தவுடன் பயந்துபோய் திரும்புவதுமாக இருந்தது

 ஒரு ஞானி அந்த வழியே வந்தார் இதை பார்த்தவுடன் பலமாக சிரித்துக் கொண்டார் 

நாயைப் பார்த்து அல்ல 

முட்டாள் தான் நாயைப் பார்த்து சிரிப்பார்கள்

அவர் தன்னைத்தானே பார்த்து சிரித்தார் 

தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டார் 

நானும் இப்படித்தான் பல தடவைகள் என்னுடைய பிம்பத்தை பார்த்து பயந்து திரும்பி திரும்பி போனேன் 

அவர் அந்த நாயை நெருங்கி அதை இழுத்தார்

அந்த நாய் வர மறுத்தது

நீ யாரையாவது இழுத்தால் அவர்கள் மறுப்பைத் தான் காட்டுவார்கள்

நீ அமிர்தத்தை நோக்கி அவர்களை இழுக்கிறாய் என்றாலும் கூட 

நீ இழுத்தால் தடுக்கத் தான் செய்வார்கள் 

இழுப்பதை எல்லோரும் எதிர்ப்பார்கள்

அவர் அந்த நாயை தண்ணீருக்குள் தள்ளி விட்டார்

 அங்கே பிம்பம் போய்விட்டது

 நாய் நீரை குடித்தது

 ஞானி சிரித்தார்

நாய் பேசும் என்றால் அது நீ ஏன் சிரிக்கிறாய் என்று கேட்டு இருக்கும்

 ஆனால் கேட்க முடியாது 

ஆனால் நாம் சுலபமாக கேட்போம் 

ஏன் சிரிக்கிறீர்கள் என்று 

அவர் என்னுடைய நிலையும் இதுபோல்தான் இருந்தது 

என்னுடைய பிம்பம் என்னுடைய பல்வேறு கஷ்டங்களுக்கு காரணமாக இருந்தது

அதுவே தடையாக இருந்தது அதுவே சுவராக நின்று இருந்தது 

என்னுடைய நிழலே ஒரு தொந்தரவாக மாறிவிட்டது என்று கூறியிருப்பார்

நம்முடைய பிம்பம் நதியில் அல்லது கண்ணாடியிலோ இல்லை கண்ணாடியிலும் நதியிலே தெரிந்தால் அதில் எந்த பிரச்சனையும் இருக்காது

நம்மை சுற்றியுள்ள மக்களின் கண்களில் நாம் காணும் பிம்பம் தான் சிக்க வைப்பது 

அதுதான் நமது நிலையாக இருக்கிறது

ஒருவன் இந்த உலகோடு தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டு விட்டான்

அவன் மாட்டிக் கொண்டு விட்டான் என்று கூறினாள் 

அவனது பிம்பம் தான் அப்படி மாட்டிக் கொண்டிருக்கிறது

 அவனது சுய மையம் மாட்டாது 

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/27, 9:51 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: A dog came to the river to drink water

 The river was clear because it was still

 When the dog bends over to drink water

 Its image became apparent when it saw another dog in the water

 It got scared and came back

 Water should be drunk as it is thirsty

 Going closer because the thirst was high

 When he sees the image in the water he gets scared and comes back

  The water is very close

  Thirst is high but fear is

 This dog was going near the water and when he saw the image in the water he was scared and turned around

  A sage came that way and laughed out loud when he saw this

 Not looking at the dog

 Stupid people look at the dog and laugh

 He looked at himself and smiled

 He smiled to himself

 I also looked at my image many times like this and went back in fear

 He approached the dog and pulled it out

 That dog refused to come

 If you pull someone they will just show up in denial

 Even though you are dragging them towards the bitterness

 If you pull, they will stop

 Everyone resists pulling

 He pushed the dog into the water

  The image is gone there

  The dog drank the water

  The sage laughed

 If the dog is talking it will be asking why you are laughing

  But cannot be heard

 But we will listen easily

 That's why you laugh

 He was like my situation

 My image was the cause of my various hardships

 That was the obstacle, that was the wall

 He would have said that my shadow had become a nuisance

 If our image is visible in the river or in the mirror and not in the river then there will be no problem in it

 It is the image we see in the eyes of the people around us that entangles us

 That is our position

 One has identified oneself with this world

 She said he was trapped

 It is his image that is so stuck

  His self will not be centered

By

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

images

[1/27, 6:41 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: ஜார்ஜ் பெர்னார்ட்ஷா

இவரது பிரதான திறமை நாடகமே.

இவர் இலக்கியத்திற்கான *நோபல் பரிசு* பெற்றவர்.

அயர்லாந்தில் பிறந்தார். அரசு வேலையுடன் தானிய வியாபாரமும் செய்துவந்த  இவரது தந்தை, வருமானத்தை குடித்தே அழித்தார். வறுமையில் வாடிய குடும்பம், வீட்டு வாடகைப் பணம்கூட கட்ட இயலாமல், கடற்கரையில் ஓட்டைப் படகில் வசிக்க நேர்ந்தது. 

10 வயதில் பள்ளியில் சேர்ந்தார். 4 ஆண்டுகள் மட்டுமே படித்தார்.

இப்படிப்பட்டவர்தான் நோபல் பரிசினைப் பெற்றார் என்பது ஆச்சரியமான உண்மை.

94 வயது வரை வாழ்ந்த இவர்,

உலகின் மேதையாக 

புகழப்படுகிறார்.

 #ஷா என்று ஒற்றை எழுத்தால் உலகெல்லாம் அறியப்பட்ட அற்புத மனிதர்.

1856-1950... இவர் வாழ்ந்த காலம்.

ஆங்கில இலக்கிய வரலாற்றில் ஷேக்ஸ்பியரின் நாடகங்களுக்கு அடுத்து, புகழ்பெற்றது இவரது நாடகங்களே.

அவரின் கருத்துக்கள் இன்றளவும் எல்லோராலும் போற்றப்படுகிறது *பலருக்கும்* *வழிகாட்டியாகவும்* இருக்கிறது...

சிலவற்றைக் காண்போம் நண்பர்களே...

 செல்வந்தர்களின் ஆடம்பர வாழ்வு கண்டு மற்றவர்கள் ஏமாந்து போகக்கூடாது.

 நம்மை நாமே திருத்திக் கொள்வதுதான் தலையான முதற்கடமை.

தனக்குத் தெரிந்த விஷயங்களை மட்டுமே மனிதன் பேச ஆரம்பித்தால், உலகில் முழு அமைதி நிலவும்.

பணப் பற்றாக்குறை, அனைத்துத் தீமைகளுக்கும் வேர்.

மிருகங்கள் எனது நண்பர்கள், நான் எனது நண்பர்களை உண்பதில்லை.

 நகைச்சுவை உணர்ச்சி இல்லாதவர்களுக்கு வாழ்க்கை ஒரு பெருஞ்சுமை ஆகிவிடும்.

பிறரை சீர்திருத்தும் கடமையைவிடத் தன்னைச் சீர்திருத்துவதே முதல் கடமை.

மனிதர்களுள் இருவகையினர் உண்டு. திறமையானவர்கள் ஒருவகை. மற்றவர்கள், திறமையைப் பயன்படுத்தாதவர்கள்.

உயிருள்ளவரை உழைத்து வாழ விரும்புகிறேன். உழைக்க உழைக்க எனக்கு உயிர் வாழும் விருப்பம் அதிகமாகிறது.

அனுபவம் ஒரு கடுமையானஆசிரியர், அது வலிகளைத் தந்த பிறகுதான் பாடத்தை கற்பிக்கிறது.

சந்தேகத்தை வெற்றி கொள்ளுங்கள், தோல்வியைத் தவிர்த்திடலாம்.

 இன்ப வாழ்க்கை வாழ்வது என்பது ஒரு கலை. இன்பமா இல்லையா என்று நினைத்துப் பார்க்க நேரமில்லாமல், விரும்புவதை ஓயாமல் செய்து, உழைத்து வாழ்வதே இன்ப வாழ்க்கைக்கு வழியாகும்.

இன்பமும் துன்பமும் பணத்தைச் சார்ந்தவை அல்ல. மனதைச் சார்ந்தவை.

நல்லொழுக்கம் என்பது உனக்கு நீயே அளித்துக் கொள்ளும் நன்மதிப்பாகும்.

 மனிதன் புலியைக் கொன்றால் அது வேட்டை, புலி மனிதனைக் கொன்றால் அது மிருகத்தனம். குற்றத்திற்கும் நீதிக்குமிடையே உள்ள தொடர்பு இதனைப் போன்றதுதான்.

பணம் பசியைத்தான் போக்கும். துன்ப உணர்ச்சியைப் போக்காது.

நம்மவர்கள் சிரிப்பதற்கு மூலகாரணமே அரசாங்கம்தான். அரசாங்கம் மட்டும் இல்லையென்றால் நம் நாட்டில் சிரிப்பதற்கு ஒன்றுமே இல்லை.

செய்ய முடிந்தவன் சாதிக்கிறான், செய்ய முடியாதவன் போதிக்கிறான்.

சந்தர்ப்பம் வரும் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன். தங்களுக்குத் தேவையான சந்தர்ப்பங்களைத் தேடித் பெறுபவர்தான் வாழ்வில் முன்னேற்றம் காண்கிறார்.

முட்டாள்கள் செய்யும் ஒரே புத்திசாலித்தனம் காதல். புத்திசாலிகள் செய்யும் ஒரே முட்டாள்தனம் காதல்.

அறிவற்ற சிநேகிதனிடம் சேர்வதைவிட புத்திசாலியான எதிரியிடம் சேர்வது மேல்.

 தவறான வழிதான் எப்பொழுதுமே பொருத்தமான வழியைப் போன்ற தோற்றம் அளிக்கிறது.

சந்தர்ப்பத்தை உருவாக்குபவர்கள் வெற்றியடைகிறார்கள்

எதைச் செய்ய வேண்டும், எப்படிச் செய்ய வேண்டும், எங்கே செய்ய வேண்டும் என அறிந்திருப்பவரே நல்ல தலைவர்.

 பெண்ணை ஒரு பொருள்போல நடத்துவதால்தான் எல்லா இன்னல்களும் வருகின்றன.

நீங்கள் எதை விரும்புகிறீர்களோ அதை பெறுவதில் கவனமாக இருங்கள். இல்லையென்றால் எதை பெறுகிறீர்களோ அதை விரும்பும் கட்டாயத்திற்கு தள்ளப்படுவீர்கள்.

உங்கள் குழந்தைகளை நல்லவர்களாக்க சிறந்த வழி, அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கச் செய்வதே.

நல்ல புத்தகமே சிறந்த நண்பன். உதவி தேவையான போதெல்லாம் நண்பர்களை நாடிச் செல்வது போல துணை வேண்டும்போதெல்லாம் புத்தகங்களை நாடிச் செல்ல வேண்டும். 

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/27, 6:42 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: George Bernardshaw

 His main talent is drama.

 He is the recipient of the * Nobel Prize * for Literature.

 Born in Ireland.  His father, who ran a government-run grain business, wasted no time in drinking.  The family, living in poverty, was forced to live in a dinghy on the beach, unable to even pay the rent.

 Attended school at 10 years old.  Studied only 4 years.

 It is a surprising fact that such a person received the Nobel Prize.

 He lived to be 94 years old.

 The genius of the world

 Is praised.

  The amazing man known all over the world by the single letter #Shaw.

 1856-1950 ... the time he lived.

 After Shakespeare's plays in English literary history, his plays became famous.

 His ideas are still admired by everyone today and are * a * guide * to many ...

 Let's see some friends ...

  Do not be deceived by the luxuries of the rich.

  Correcting ourselves is the foremost duty of the head.

 If man begins to speak only what he knows, there will be complete peace in the world.

 Lack of money is the root of all evil.

 Animals are my friends, I do not eat my friends.

  Life can be a burden for those who have no sense of humor.

 The first duty is to reform oneself rather than the duty to reform others.

 There are two types of humans.  A kind of talented people.  Others, those who do not use talent.

 I want the living to work and live.  The more I work, the more I want to survive.

 Experience is a rigorous teacher who teaches the lesson only after it has given rise to pain.

 Overcome doubt and avoid failure.

  Living a life of pleasure is an art.  The way to a happy life is to work hard and do what you want without having time to think about whether it is pleasure or not.

 Pleasure and pain are not about money.  Mental.

 Virtue is the self-esteem you give yourself.

  If a man kills a tiger it is hunting, if a tiger kills a man it is brutal.  The connection between crime and justice is similar.

 Money will only make you hungry.  Suffering does not go away emotionally.

 The government is the source of our laughter.  There is nothing to laugh about in our country if not for the government alone.

 He who can do achieves, he who cannot do teaches.

 I will not accept that the opportunity will come.  He who seeks the opportunities he needs finds progress in life.

 The only brilliance that fools make is love.  The only nonsense that the wise do is love.

 Better a poor horse than no horse at all.

  The wrong way always looks like the right way.

 Opportunity creators succeed

 A good leader is one who knows what to do, how to do it, and where to do it.

  All suffering comes from treating the woman as an object.

 Be careful about getting what you want.  Otherwise you will be forced to want what you get.

 The best way to make your kids good is to make them happy.

 A good book is a best friend.  Seek books whenever you need help, just as you would seek out friends when you need help.

By

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

eggless State

[1/18, 9:43 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: Ego தன்முனைப்பு....

எந்த பிரச்னையும் இல்லை என்றால் 

ego விற்கு அங்கே வேலை இல்லை.

எதையும் செய்ய வாய்ப்பு 

இல்லாவிடில், ego starts dyeing.

The ego is great doer.

அதனால்தான் எல்லா ஞானிகளும் 

ஒன்றை அழுத்தம் திருத்துமாக கூறுவார்கள்.

தியானம் என்பது ஒன்றும் செய்யாமலிருப்பது...

Meditation is nothing 

but a state of non doing,

a state of passivity.

ஒன்றும் செய்யாமல், அமைதியாக மெளனமாக அமர்ந்திருந்தால் 

போதும், புல் தானாகவே வளரும்.

The spring comes and 

the grass grows itself.

தியானம் என்பது நீயாக 

முயற்சித்து செய்ய வேண்டியது இல்லை.

நீயே தியானமாக மாற வேண்டிய நிலை.

எதையும் செய்யாமல், வரும் எல்லாவற்றையும் ஏற்று

கொள்ளும் தன்மை.

It is a state of non doing,

it is a state of utter receptivity.

அந்த தருணத்தில் ego, 

தன்முனைப்பு இறந்து விடும்.

அதனால்தான் தியானத்தில் 

ego ஆர்வம் காட்டுவதில்லை.

That's why ego is not 

interested in Meditation.

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/18, 9:43 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: Ego Selfishness ....

 If there is no problem

 The ego does not work there.

 Opportunity to do anything

 Otherwise, the ego starts dyeing.

 The ego is a great doer.

 That is why all sages

 One would say pressure correction.

 Meditation is doing nothing ...

 Meditation is nothing

 but a state of non doing,

 a state of passivity.

 If doing nothing, sitting quietly and silently

 Enough, the grass will grow automatically.

 The spring comes and

 the grass grows itself.

 Meditation is for you

 No need to try and do.

 The state in which you have to become meditative yourself.

 Accept everything that comes, without doing anything

 Ability.

 It is a state of non doing,

 it is a state of utter receptivity.

 At that moment the ego,

 Ego will die.

 That is why in meditation

 ego is not interested.

 That's why ego is not

 interested in Meditation.

By

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

deathless

[1/17, 10:28 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: இறந்த பிறகு என்ன ஆவோம்???

இரண்டு பிறவிகளுக்கிடையே உள்ள காலமற்ற இடைவெளியில் இந்த ஆன்மாவுக்கு என்ன நேரிடுகிறது ?

ஒரு பிறவிக்கும் , மறுபிறவிக்கும் இடையில் ஏற்படும் அனுபவங்கள் ஒரு கனவுபோலத்தான் .

அப்பொழுது அது உண்மையைப்போலத் தோன்றும் . 

ஆனால் புலன்களுக்கு வேலை இல்லை .

ஏனெனில் உடல் இல்லை . 

அப்படிக் கனவு காணும்பொழுது உங்களுக்கு எந்தச் சந்தேகமும் வராது .

அப்படி சந்தேகம் வந்தால் அந்தக்கனவு கலைந்துவிடும் . 

மிக ஆழமான கனவுகூட ஒரு சிறு சந்தேகத்தில் உடைந்துவிடும் .

ஆகவே , அந்த இடைவெளியில் நடப்பவை அனைத்தும் உண்மை போலவே தோன்றும் .

அப்பொழுது தோன்றும் தோற்றங்கள் மிகவும் அசாதாரணமானவையாகக்கூட இருக்கக்கூடும் .

ஆத்மா சொர்க்தை அடைவது அல்லது நரகத்தை அனுபவிப்பது என்பது இந்தக் கனவு நிலையைக் குறிப்பிடுவதுதான் .

உண்மையில் சொர்க்கமும் இல்லை , நரகமும் இல்லை ! 

பல மத ஏடுகள் , நரகம் பயங்கரமாக இருக்கும் என்று வர்ணிக்கின்றன . இது உண்மைதான் ! 

ஆனால் இது ஒருவித கனவு நிலை , அவ்வளவுதான் .

இரண்டு உடல்களுக்கிடையே இரண்டு ஆத்மாக்கள் இருக்கின்றன . 

ஒன்று பாபங்கள் செய்த கெட்ட ஆத்மா . மற்றொன்று புண்ணியம் செய்த நல்ல ஆத்மா .

இந்த முழுமையான பாப ஆத்மாக்களுக்குத் தகுந்த தாய் , தகப்பன் கிடைப்பது மிகவும் கஷ்டம் . 

இதுதான் கெட்ட ஆவி என்பது . நான் இதை ' பிரீதாஸ் ' (Pretas ) என்று அழைக்கிறேன் . 

மாறாக நல்ல ஆவிகளை அல்லது நல்ல ஆத்மாக்களை ' தேவாஸ் ' (Devas ) என்று அழைக்கிறேன் . 

இந்த முழு புண்ணிய ஆத்மாக்களுக்கும் தகுந்த பெற்றோர்கள் கிடைப்பது கடினம் ! இந்த இரண்டுக்கும் இடையில் உள்ள ஆன்மாக்கள் நல்லதும் , கெட்டதும் கலந்திருக்கின்றன . 

ஆனால் அடுத்த பிறவியில் இதில் எதுவும் ஞாபகம் இருக்காது .

இன்னொரு விஷயத்தையும் நீங்கள் தெரிந்துகொள்வது நலம்!

ஒருவன் இரவில் தூங்குவதற்கு முன்பு உள்ள ஒரு மணி நேரத்தையும் , காலையில் எழுந்த பிறகு உள்ள ஒருமணி நேரத்தையும் சரியாகப் பயன்படுத்திக்கொண்டால் , இறப்பதற்கு ஒன்பது மாதம் முன்பே அதை எளிதாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும் . 

சரியாகப் பயன்படுத்துவது என்றால் தியானம் மற்றும் பிரார்த்தனையில் இருக்கவேண்டும் .

இந்த இடைப்பட்ட காலத்தில் அதாவது ஆன்மா மறுபிறவி எடுப்பதற்கு முன்பு அந்த ஆன்மா நிலையாகவும் இல்லை , அது அங்கும் , இங்கும் அலைந்துகொண்டும் இல்லை . அது ஒரு இரண்டுங்கெட்டான் நிலையில் இருக்கிறது . 

இதை தர்க்கரீதியாகப் புரிந்துகொள்ள முடியாது . இந்த ஆன்மாவில் முற்பிறவியில் ஏற்பட்ட அனுபவங்கள் கருத்துக்கள் , தீய மற்றும் நல்ல செயல்களின் பலன்கள் அனைத்தும் கரு வடிவில் அப்படியே பதிந்திருக்கின்றன .

 அது மீண்டும் உடலை எடுக்கும்பொழுது அவை அனைத்தும் மெல்ல செயல்புரிய ஆரம்பித்துவிடுகின்றன .

அடுத்து நம் மதக்கொள்கைகளில் ஒன்று ......இந்த உலகம் ஒரு கனவு அல்லது ஒரு தோற்றம் என்றுதான் கூறுகின்றன . 

இதன் அர்த்தம் என்னவென்றால் , இந்த உலகத்தை நீங்கள் ஒரு கனவைக் காண்பதுபோலக் காணவேண்டும் .

அதாவது சாட்சியாக நின்று சம்பந்தப்படாமல் பார்க்க வேண்டும் என்றுதான் இதற்கு அர்த்தம் .

அப்பொழுது உங்களுடைய தியானத்தன்மை கூடுகிறது .

நீங்கள் கனவில் பங்கு பெறுவதில்லை ! நீங்கள் வெறுமனே படுத்துக்கொண்டு , உங்கள் மனம் போடும் ஆட்டத்தை பிரக்ஞையற்று பார்க்கிறீர்கள் ! அதில் நீங்கள் உங்கள் உடலால் எந்த வேடமும் போடவில்லை . 

நீங்கள் உங்கள் கனவில் ஒரு பார்வையாளனாக இருக்கிறீர்கள் .

அடுத்து இன்னொரு விஷயத்தையும் புரிந்துகொள்ளுங்கள் . 

நமக்கிடையே உள்ள ஒரு அங்குல இடைவெளியில் பல ஆன்மாக்கள் நிறைந்து கிடக்கின்றன ! 

ஒரு கெட்ட ஆன்மா ஒரு உடலுக்குள் பாய்வது எப்படி ?

ஒருவன் மிகவும் பயந்த நிலையில் இருக்கிறான் என்று வைத்துக்கொள்வோம் .

அப்பொழுது அந்த உடல் தன் ஆத்மாவைச் சுருக்கிக்கொண்டுவிடுகிறது . 

அந்த நிலையில் அந்த உடலின் சில பாகங்கள் வெற்றுத்தன்மையில் ( Empty ) இருக்கின்றன .

அப்பொழுது நம்மைச் சுற்றியுள்ள கெட்ட ஆவிகள் ஒன்றோ அல்லது பலவோ அந்த உடலுக்குள் பாய்ந்துவிடுகிறது . 

ஆனால் தைரியமானவர்களிடம் இது நெருங்காது . ஏனெனில் அவர்களிடம் வெற்றிடம் ஏற்படாது . 

ஒரு பயந்த ஆள் மிகவும் கீழான நிலையில் இருப்பதால் உயர்ந்த ஆன்மாக்கள் அந்த உடலுக்குள் புகாது .

உயர்ந்த ஆன்மாக்கள் எப்பொழுதும் மேலான - உயர்ந்த நிலையில்தான் உலவிக் கொண்டிருக்கும் .

கீழான . ஆத்மாக்கள்தான் கீழே உலவிக் கொண்டு தன் ஆசையைத் தீர்க்கத் துடித்துக்கொண்டிருக்கும் . 

அவை இயற்கையாக மறுபிறவி எடுக்க நாளாகலாம் .

மாறாக ஞான ஆத்மா என்பது சுத்தமான உயிர்த்தன்மை . 

இந்த உயிர் மிகவும் மேலான நிலையை அடைந்து பிரபஞ்ச உயிர்த்தன்மையோடு கலந்துவிடுகிறது . 

இதற்கு மறுபிறவி கிடையாது . இது ஆசைகளற்ற ஆத்மா அல்லது உயிர்தன்மை . 

மற்றவை அனைத்தும் மறுபிறப்பு எடுத்து எடுத்துத்தான் தன் உலக ஆசைகளைத் துறக்க வேண்டும் .

அறிந்தவைகளுக்கு அப்பால்,,,

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/17, 10:29 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: What do we become after death ???

 What happens to this soul in the timeless interval between two births?

 The experiences between a rebirth and a rebirth are like a dream.

 Then it will seem like the truth.

 But the senses do not work.

 Because there is no body.

 When you dream like that, you will have no doubt.

 When in doubt, the dream is shattered.

 Even the deepest dream can be shattered in the slightest doubt.

 So, everything that happens in that interval seems to be true.

 The appearances that appear then may even be very unusual.

 Whether the soul reaches heaven or experiences hell is a sign of this dream state.

 There really is no heaven, no hell!

 Many religious magazines describe hell as terrible.  This is true!

 But this is a kind of dream state, that's all.

 There are two souls between two bodies.

 One is the evil soul who has committed sins.  The other is the blessed good soul.

 It is very difficult to find a suitable mother and father for these complete sinful souls.

 This is what the evil spirit is all about.  I call this 'Pretas'.

 Instead I call good spirits or good souls 'Devas'.

 It is difficult to find suitable parents for these whole blessed souls!  The souls between these two are a mixture of good and bad.

 But in the next birth none of this will be remembered.

 Good thing you know one more thing!

 If one uses properly the hour before going to bed at night and the hour after waking up in the morning, it can be easily understood up to nine months before dying.

 To be used properly it must be in meditation and prayer.

 In this intervening period i.e. before the soul is reborn that soul is not stable and it does not wander here and there.  It's in a dilemma.

 This cannot be understood logically.  The preconceived notions of this soul are all embedded in the embryonic form of ideas, the fruits of evil and good deeds.

  When it picks up the body again they all slowly begin to function.

 Next one of our religious doctrines ...... they say that this world is a dream or an appearance.

 What this means is that you have to see this world as if it were a dream.

 This means that you have to stand as a witness and watch without being involved.

 Then your meditativeness increases.

 You do not participate in the dream!  You simply lie down and watch your mind-blowing game unfold!  In it you put no pretense of your body.

 You are a spectator in your dream.

 Next understand another thing.

 The one inch gap between us is filled with so many souls!

 How can a bad soul flow into a body?

 Suppose someone is in a very scared state.

 Then that body shrinks its soul.

 In that case, some parts of the body are empty.

 Then one or more of the evil spirits around us will flow into that body.

 But it does not come close to the brave.  Because they do not have a vacuum.

 A frightened person is in a very low state so high souls do not smoke into that body.

 Higher souls are always browsing higher - higher levels.

 Below.  Only souls are browsing down and trying to satisfy his desire.

 They may take days to regenerate naturally.

 Rather the enlightened soul is pure vitality.

 This life reaches a very high level and merges with the cosmic vitality.

 There is no rebirth for this.  It is the desireless soul or vitality.

 All the rest must take rebirth and renounce his worldly desires.

 Beyond what is known ,

By

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

deathless

What do we become after death ???

 What happens to this soul in the timeless interval between two births?

 The experiences between a rebirth and a rebirth are like a dream.

 Then it will seem like the truth.

 But the senses do not work.

 Because there is no body.

 When you dream like that, you will have no doubt.

 When in doubt, the dream is shattered.

 Even the deepest dream can be shattered in the slightest doubt.

 So, everything that happens in that interval seems to be true.

 The appearances that appear then may even be very unusual.

 Whether the soul reaches heaven or experiences hell is a sign of this dream state.

 There really is no heaven, no hell!

 Many religious magazines describe hell as terrible.  This is true!

 But this is a kind of dream state, that's all.

 There are two souls between two bodies.

 One is the evil soul who has committed sins.  The other is the blessed good soul.

 It is very difficult to find a suitable mother and father for these complete sinful souls.

 This is what the evil spirit is all about.  I call this 'Pretas'.

 Instead I call good spirits or good souls 'Devas'.

 It is difficult to find suitable parents for these whole blessed souls!  The souls between these two are a mixture of good and bad.

 But in the next birth none of this will be remembered.

 Good thing you know one more thing!

 If one uses properly the hour before going to bed at night and the hour after waking up in the morning, it can be easily understood up to nine months before dying.

 To be used properly it must be in meditation and prayer.

 In this intervening period i.e. before the soul is reborn that soul is not stable and it does not wander here and there.  It's in a dilemma.

 This cannot be understood logically.  The preconceived notions of this soul are all embedded in the embryonic form of ideas, the fruits of evil and good deeds.

  When it picks up the body again they all slowly begin to function.

 Next one of our religious doctrines ...... they say that this world is a dream or an appearance.

 What this means is that you have to see this world as if it were a dream.

 This means that you have to stand as a witness and watch without being involved.

 Then your meditativeness increases.

 You do not participate in the dream!  You simply lie down and watch your mind-blowing game unfold!  In it you put no pretense of your body.

 You are a spectator in your dream.

 Next understand another thing.

 The one inch gap between us is filled with so many souls!

 How can a bad soul flow into a body?

 Suppose someone is in a very scared state.

 Then that body shrinks its soul.

 In that case, some parts of the body are empty.

 Then one or more of the evil spirits around us will flow into that body.

 But it does not come close to the brave.  Because they do not have a vacuum.

 A frightened person is in a very low state so high souls do not smoke into that body.

 Higher souls are always browsing higher - higher levels.

 Below.  Only souls are browsing down and trying to satisfy his desire.

 They may take days to regenerate naturally.

 Rather the enlightened soul is pure vitality.

 This life reaches a very high level and merges with the cosmic vitality.

 There is no rebirth for this.  It is the desireless soul or vitality.

 All the rest must take rebirth and renounce his worldly desires.

 Beyond what is known ,,,

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

meditation

[1/15, 9:13 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: மருந்து மனிதனின் ஆரோக்கியத்தை வெளியில் இருந்து கொண்டு வருகிறது 

ஆனால் தியானம் மனிதனின் உள் இருப்பையே 

அவனுடைய ஆன்மாவையே 

ஆரோக்கியமாக வைத்திருக்கிறது 

உடலும் ஆன்மாவும் சேர்ந்ததுதான் மனிதன் 

உடலுக்கு மருந்தும் ஆன்மாவுக்கு 

தியானமும் தேவை 

இப்போதுதான் நோய்க்கு சிகிச்சை அளிக்காதே 

நோயாளிக்கு அளி என்று சொல்லத் துவங்கியிருக்கிறது நவீன மருத்துவம் 

ஒரு மனிதனின் உள்ளிருப்பு ஆன்மாவை வைத்துத்தான் 

அவனுடைய ஆரோக்கியத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியும் 

மனிதன் தன் உள் உணர்வு இருப்பை உணரும் போதுதான் 

அது ஆரோக்கியமாக இருக்கிறது என்பது தெரிகிறது 

வழக்கமாக நாம் எவரும் உள்ளிருப்பை உணர்வதில்லை 

நம்முடைய கவலையெல்லாம் உடலைப்பற்றித்தான் 

தியானம் என்பது உள்ளேயிருந்து வெளியே பரவக்கூடிய ஒரு சிகிச்சை 

தியானம் இல்லாமல் ஒருவனுக்கு இறப்பைப் பற்றிய பயம் விலகாது 

அதனால் தியானத்தின் முதல் அர்த்தமே தன்னை தெரிந்து கொள்வதுதான் 

உங்களைப் பற்றிய விழிப்போடு நீங்கள் தனியாக  இருந்தால் அதுதான் தியானம் 

தியானத்தின் அடிப்படையே வெளிப்புறத்தில் நம் உடலையும் 

உட்புறத்தில் நம்மையும் பற்றிய விழிப்புணர்வுதான் 

இந்த விழிப்புணர்வு வளர்ந்தால் இறப்பைப் பற்றிய பயம் கூட மறைந்து விடும் 

அப்போது ஒருவர் தனக்குள்ளிருக்கும் ஒன்று எப்போதும் இறக்காது என்பதை புரிந்து கொள்கிறார் 

எனக்குள் இருப்பது எப்போதும் 

இறக்காது என்கின்ற 

இறவாத்தன்மையை 

உணருவதுதான் தியானம் 

மனிதனின் உடலுக்கு மட்டும் சிகிச்சை அளித்தால் போதாது 

அவன் அவனுடைய ஆன்மாவை உணர வேண்டும் 

அது தியானத்தின் மூலமே 

சாத்தியப்படும் 

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/15, 9:14 AM] Jagadeesh ChandraKrishnan: Medicine brings human health from the outside

 But meditation is the inner presence of man

 His soul

 Keeps you healthy

 Man is a combination of body and soul

 Medicine for the body and for the soul

 Meditation is also required

 Do not treat the disease now

 Modern medicine has begun to tell the patient to give

 He possessed the inner soul of a man

 Can understand his health

 It is only when man realizes the existence of his inner consciousness

 It seems to be healthy

 Usually none of us feel the presence

 All our worries are about the body

 Meditation is a treatment that can spread from the inside out

 Without meditation the fear of death does not go away for one

 So the first meaning of meditation is to know oneself

 Meditation is when you are alone with awareness of yourself

 The basis of meditation is our body on the outside as well

 Awareness of ourselves on the inside

 Even the fear of death will disappear if this awareness grows

 Then one realizes that something within oneself will never die

 Always being in me

 Of not dying

 Immortality

 Meditation is about feeling

 It is not enough to treat only the human body

 He must feel his soul

 It is through meditation

 Possible

By

 Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author

love Life

[1/14, 6:47 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: காதல்_உறவில்_சலிப்பு

ஆணின் சலிப்பிற்குப் பெண்ணும் காரணமல்ல; பெண்ணின் சலிப்பிற்கு ஆணும் காரணமல்ல. 

இந்த மனச் சலிப்பு, அதாவது -- ஏமாற்றத்தை உணர, உளவியலின் ஆழத்திற்குச் செல்ல வேண்டும். 

ஏதாவது ஒன்றை நீங்கள் எதிர் பார்த்திருந்தால்தான், ஏமாற்றம், மனச் சலிப்பு, போதும் போதுமென்ற வெறுப்பு உருவாகும். 

எதிர்பார்ப்பு எதுவும் இல்லையென்றால், மனச்சலிப்பு எப்படி வரும்?

என்னைப் பாருங்கள். எனக்கு ஏமாற்றமே இல்லை.

 கடைசி மூச்சுவரை இப்படியே வியக்கும் கண்களுடன் இப்படியே பார்த்துக் கொண்டுதானிருப்பேன். 

நீங்கள் வாழும் உலகில்தான் நானும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்.

 எதிர்பார்ப்பு எதுவும் என்னிடம் இல்லாததால், எனக்கு மனச் சலிப்பே ஏற்படுவதில்லை. 

அதனால், அதற்கான வாய்ப்பே என்னிடம் இல்லை. 

பெண்களின் ஏமாற்றத்திற்குக் காரணமே, அவர்கள் ஆண்களிடம் அதிகம் எதிர்பார்ப்பதுதான். 

பாவம்! ஆண்களால் பெண்களின் எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்றவே முடியவில்லை. 

*பெண்களுக்குக் கற்பனை அதிகம். சாதாரண ஆண்மகனையும் அவர்கள் கதாநாயகன் ஆக்கி விடுகிறார்கள்.

 சாதாரண மடையர்கள் கூட, அவர்களின் கற்பனைக் கண்களுக்குக் கெளதம புத்தர்கள் போல் தெரிகிறார்கள். 

அவர்களை மெல்ல மெல்ல நெருங்கிச் சென்று பார்க்கும்போது, அந்த, மாமனிதர்கள் சாதாரண மனிதர்கள் ஆகி விடுகிறார்கள். 

அதனால்தான் ஏமாற்றம். எதையும் பெரிதாகக் கற்பனை செய்து கொள்வதால் வரும் விவகாரம் அது.

 கற்பனையிலேயே வாழ்ந்து கொண்டிருக்க முடியுமா, என்ன? 

இன்றோ நாளையோ எதார்த்த உண்மை தெரியத்தானே செய்யும்?

விளைவு, ஆண்மகன் மனைவியால் தொடர்ந்து குறை கூறப்படுகிறவன் ஆகி விடுகிறான். 

ஆணுக்கு அவ்வளவு கற்பனை கிடையாது. 

ஆனால், அவனது உடல் ரீதியான இயல்புணர்வு அழகற்ற பெண்ணையும் கிளியோபாட்ரா ஆக்கி விடுகிறது.

 ஆண் மகனது கண்களை 'உயிரியல் பைத்தியக்காரத்தனம்' மூடி மறைத்து விடுகிறது. 

'காதலுக்குக் கண்ணில்லை' என்பது தவறல்ல. ஆண்மகன் கண்களை மூடிக் கொண்டுதான் பார்க்க ஆரம்பிக்கிறான்.

 நாம் நினைத்திருப்பது போல் எதார்த்தம் இல்லாமல் போய் விடுமோ என்ற பயம் அவனுக்கு. அதனால் கண்களைத் திறக்கவே பயப்படுகிறான். 

எவ்வளவு காலம்தான் கண்களை மூடிக் கொண்டே வாழ்வது? இன்றோ நாளையோ கண்கள் திறக்கும்போது, எதார்த்தம் அவனுக்கு அதிர்ச்சியளிக்கிறது. 

பெண் அவனுக்கு ஏமாற்றம் தர ஆரம்பித்து விடுகிறாள்.

உடலியல் நிறைவு சீக்கிரம் போய்விடும். அது இரசாயன மாற்றம்; ஹார்மோன்களின் வேலை.

 ஒரு பெண்ணுடன் கூடிக் கலந்து நிறைவு பெற்றவுடனே, எல்லாக் குருட்டுத்தனமும், பைத்தியக்காரத்தனமும் போய்விடும். 

அதற்குப் பிறகு நீங்கள் புத்தி பூர்வமாகப் பார்க்க ஆரம்பித்து விடுவீர்கள்.

 பெண் அப்போது சாதாரணமாகி விடுவாள். 

அவளைப் புறக்கணிக்க நீங்கள் செய்தித் தாள் படிக்க ஆரம்பித்து விடுவீர்கள்.

 தொலைக்காட்சி முன்னால் உட்கார ஆரம்பித்து விடுவீர்கள். 

இதிலுள்ள உளவியல் உண்மை சாதாரணமானது.

 நீங்கள் எதிர்பார்க்க ஆரம்பிக்கிறீர்கள். உங்கள் எதிர்பார்ப்பை நம்பவும் ஆரம்பித்து விடுகிறீர்கள். 

ஆனால், உங்கள் எதிர்பார்ப்புகள் விரைவில் எதார்த்தத்தின் முன் சிதறுண்டு போய் விடுகின்றன.

 ஆணும், பெண்ணும். ...எல்லாரும் ஏமாற்றமடைவது இதனால்தான் 

இருபதாம் நூற்றாண்டின் மிக முக்கியமான அம்சம் சலிப்பு.

 இதற்கு முன்னால், மனிதன், வேறு எப்போதும், இவ்வளவு சலிப்படைந்ததில்லை. 

முன் காலத்தில் மனிதன் வேட்டைக்காரனாக இருந்தான்.

 அப்போது திருமண முறையும் இல்லை. அதனால், சலிப்படைவதற்கும் வாய்ப்பில்லை. 

அவன் சலிப்படையவும் இல்லை. அதற்கு அவனுக்கு நேரமும் இல்லை. 

பெண் அப்போது சலிப்படையவில்லை.

 புதிய புதிய ஆண்களைத் தேர்ந்தெடுக்கும் வாய்ப்பு அவளுக்கு இருந்தது. 

பாதுகாப்பின் பெயரால் திருமணங்கள் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன. 

ஆனால், அது, புதியவை தேடும் வாய்ப்பை இழக்கச் செய்து விட்டது. 

உருதுக் கவிஞர் ஒருவர், கடவுளை நோக்கி, இப்படிப் பாடுகிறார்: "நீ திருமணத்தை ஆதரிப்பதானால், எனக்கு ஏன் இரண்டு கண்களைக் கொடுத்தாய்? எனக்கு ஏன் புத்திசாலித்தனத்தைத் தந்தாய்? என்கிறார், 

அவர். 

முட்டாள்களுக்குச் சலிப்பே கிடையாது....... ஆனால், பார்வையற்றவர்களுக்கும் சலிப்பே கிடையாது என்ற உண்மை உங்களுக்கு வியப்பாக இருக்கும். 

*எவ்வளவு புத்திசாலியாக இருக்கிறீர்களோ*, *அந்த அளவு விரைவில் சலித்து விடுவீர்கள்*.

 அதுதான் அதன் அளவு. மிகவும் புத்திசாலித்தனமான, உணர்வு மிக்க படைப்பாளிகளே மிகவும் சலிப்படைந்து போகிறவர்கள். 

அவர்களுக்கு ஓர் அனுபவமே போதுமானது. திரும்பத் திரும்ப அதையே அனுபவிக்க விரும்புவதே முட்டாள்களின் குணம். 

உலகம் இப்போது பொருளாதாரத்திலும், சமுதாய நிலையிலும் மேலும் மேலும் நிறைவடைந்து வருகிறது 

-- திருமணம், குழந்தைகள், கல்வி, ஓய்வு, ஒய்வூதியம், ஆயுள் பாதுகாப்பு என்றெல்லாம். 

வளர்ச்சி பெற்ற சில நாடுகளில், வேலையின்மைக்குக்கூட, ஊதியம் தருகிறார்கள். 

புதிய அனுபவங்கள் அடையும் வாயிலை இவை அடைத்து விடுகின்றன.

எல்லாமே கிடைத்து விடுகிற, நிறைவடைந்து விடுகிற, நிர்வகிக்கப்படுகிற ஒரு சமுதாயத்தில், குறிப்பாக -- மேலை நாடுகளில், புதிய அனுபவத்திற்கான ஒரே ஒரு வாய்ப்பு மட்டும் இருக்கிறது. அதுதான் தற்கொலைக்கான ஆசை! 

அது ஒன்றுதான் அறியப்படாத புதிய அனுபவமாக இருக்கிறது. 

அவர்கள் உடலுறவை அனுபவித்து விட்டார்கள்; அது முட்டாள்தனமானது என்று கண்டு கொண்டார்கள். 

அவர்கள் போதை மருந்துகளைப் பயன்படுத்திப் பார்த்து விட்டார்கள். அது தங்களை ஏமாற்றுகிறது என்பதையும் தெரிந்து கொண்டு விட்டார்கள். 

அதில் கிளர்ச்சி, சாகசம், அறைகூவல் ஏதும் இல்லை. அதனால்தான், பலரும், மேலும் மேலும், தற்கொலைக்கு முயல்கிறார்கள். 

ஒன்றை நாம் நன்றாகக் கவனிக்க வேண்டும். ஏழை நாடுகளில் தற்கொலைகள் அதிகம் இல்லை! 

ஏழை மக்களுக்குச் சலிப்புணர்வு குறைவு; ஏமாற்றமும் குறைவு. 

அவர்கள் உணவைப் பற்றி, உடையைப் பற்றி, உறைவிடம் பற்றி மட்டுமே நினைப்பதால் சலிப்படைய நேரமில்லை.

 அப்படியிருக்க அவர்களால் முடியாது. 

எல்லாம் கிடைத்து விடுகிற செல்வ வளம் மிக்க சமுதாயத்தில், எவ்வளவு காலம்தான் திருப்தியுடன், பாதுகாப்புடன், அங்கீகாரத்துடன், உறுதியான வாழ்க்கை முறையுடன் வாழ்ந்து தொலைப்பது?

கீழை நாடுகளும் செல்வச் சிறப்போடு வாழ்ந்த காலங்கள் உண்டு. ஆனால், இவை தற்கொலைக்கு மாற்றுக் கண்டு பிடித்திருந்தன. அதுதான் சன்னியாசம்!

கெளதம புத்தரைப் போன்றவர்கள், எல்லா வசதிகளும் பெற்றிருந்தும், அதில் சலிப்படைந்துதான் துறவை மேற்கொண்டார்கள்.

 இருபத்தொன்பதாம் வயதில், புத்தருக்கு, இந்த உலகம் போதும் என்றாகி விட்டது. 

அவர் எல்லாவற்றையும் அனுபவித்து முடித்து விட்டார். இனி இந்த உலக வாழ்வில் புதிய வாய்ப்புகளுக்கு வழி இல்லை என்ற நிலையில், அவர் அதை முடித்துக் கொண்டு வெளியேறினார். 

ஒரு நாள் நள்ளிரவில், அவர் தம் பாதுகாப்பை விட்டு, அரசை விட்டு, அரச போகங்களை விட்டுத் தப்பி வெளியேறினார். 

எல்லாவற்றையும் அவர் தூக்கி எறிந்தார். ஒரு பிச்சைக்காரர் ஆனார். என்றும் அழியாத, என்றும் முதுமையடையாத, என்றும் சலிக்காத ஒன்றை அவர் தேட ஆரம்பித்தார்.

 என்றும் புதிதாய் இருக்கும் ஒன்றைத் தேடிச் செல்வதுதான் துறவு. 

உங்களுக்குள், என்றும் புத்தம் புதியதாய் இருக்கும் மூல அம்சம் ஒன்று இருக்கிறது. அது பழசாவதும் இல்லை; சலிப்புத் தருவதும் இல்லை.

 நான் இதைச் சொல்வதும் கூட அந்த மூலத்திலிருந்துதான். அதிலிருந்துதான் என் சொற்கள் வருகின்றன. 

இவற்றை நீங்கள் சுவைத்தால், உணர்ந்தால், அந்த தொலைதூரத்துப் பிரதேசத்தைக் கொஞ்சமாய்ப் பார்த்ததாகப் பொருள். 

அங்கே எல்லாமே புதியதாய், கணம் கணம் புதுமை கொண்டதாய் இருக்கும். அங்கே கண்ணாடியின் மீது தூசு படிவதில்லை. 

அந்த உலகம் உங்களுக்குள் இருக்கின்றது. 

ஆனால், உங்களுக்குப் பெண் மீதுதான் ஆசை. பெண்ணுக்கு ஆணின் மீது தான் ஆசை. 

உங்களது அழியாத ஆனந்தத்தின் மூலத்தை அறியப் பெண்ணால் முடியாது. 

பெண்ணின் மீது உங்கள் கவனம் இருக்கும்வரை, அது உங்களாலும் முடியாது. 

நாமெல்லாம் மற்றவர் மீதே கவனம் செலுத்தி வருகிறோம். 

அது உங்களுக்குப் பரமானந்தம் தருகிறது. ஆனால், நீங்கள் உங்களுக்குள் பார்ப்பதே இல்லை. 

உங்களுக்கு நெருக்கமானவர் நீங்கள் மட்டுமே. 

அதனால்தான் நீங்கள் உங்களை இழந்து விடுகிறீர்கள். 

உங்களை உங்களிலிருந்து பிரித்து எடுக்கவே முடியாது. 

எங்கே உங்களை அழைத்துச் சென்றாலும், நீங்கள் உங்களுடன் இருந்து கொண்டேதான் இருப்பீர்கள்.

 பிரிக்க வழியில்லை. அப்படியிருந்தும், 'என் அழகான நானே!' என்று உங்களால் சொல்ல முடிவதில்லை. 

உங்களுக்குள் பிரவேசிக்கும் கலையை நீங்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

 நீங்கள் புறநிலையை விட அதிகம் அகநிலைப் பார்வைக் கொண்டவராக இருக்க வேண்டும். 

அகநிலை நோக்குதான் ஆன்மிகத்தின் சாரம்.

 நீங்கள் உள்ளே பார்க்க ஆரம்பிக்க வேண்டும். அதைத்தான் தியானம் என்கிறோம். 

அது உள்ளே பார்ப்பது தவிர வேறில்லை. உங்களுடைய வாழ்க்கை மூலத்தின் மையம் நோக்கிப் பாய்ந்து செல்வதுதான் அது. 

அதைத் தொட்டுவிட்ட மாத்திரத்தில், சலிப்பெல்லாம் பறந்துவிடும். அப்புறம் வாழ்க்கை நித்தியக் கொண்டாட்டம்தான். 

இல்லாவிட்டால் உன் வாழ்வின் தலைவிதியே சலிப்பாக ஆகிவிடும்.

 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன் உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

[1/14, 7:12 PM] Jagadeesh ChandraKrishnan: காதல்_உறவில்_சலிப்பு

 The woman is not the cause of the man's boredom;  Male is not the cause of female boredom.

 This boredom, that is - to feel frustrated, has to go into the depths of psychology.

 If you anticipate something, frustration, boredom, and enough hatred will develop.

 If there is no expectation, how can depression come?

 Look at me.  I was not disappointed at all.

  I would have stared at it like this with astonished eyes until my last breath.

 I live in the same world as you.

  I do not get bored because I have no expectations.

 So, I have no chance of that.

 The reason women are frustrated is because they expect more from men.

 Pity!  Men can never meet the expectations of women.

 * Women are more imaginative.  They make the ordinary man the protagonist.

  Even ordinary Maoists look like Gautama Buddhas to their imaginary eyes.

 When you look at them little by little, those, uncles become normal human beings.

 That’s why it’s frustrating.  It's a matter of imagining anything big.

  Is it possible to live in the imagination, and what?

 Will the reality of today or tomorrow be known?

 As a result, the man becomes constantly criticized by his wife.

 The male does not have that much imagination.

 But, his physical instincts make Cleopatra the geeky woman as well.

  The 'biological madness' covers the male son's eyes.

 ‘Love has no eyes’ is not wrong.  The man closes his eyes and begins to look.

  He is afraid that things will not go as planned.  So he is afraid to open his eyes.

 How long can you live with your eyes closed?  When he opens his eyes today or tomorrow, reality shocks him.

 The girl starts to disappoint him.

 Physiological completion will go away soon.  It is a chemical change;  The work of hormones.

  As soon as the meeting with a woman is over, all the blindness and madness will go away.

 After that you will start to look smarter.

  The woman will then become normal.

 Ignore her and you will start reading the newspaper.

  You start to sit in front of the TV.

 The psychological truth in this is normal.

  You start to expect.  You also start to believe in your expectations.

 But, your expectations soon shatter before reality.

  Male and female.  ... This is why everyone is disappointed

 The most important aspect of the twentieth century is boredom.

  Before this, man had never, ever been so bored.

 In earlier times man was a hunter.

  There was no marriage then.  So, there is no chance of getting bored.

 He is not bored.  He has no time for that.

 The girl was not bored then.

  She had the opportunity to choose new new men.

 Weddings were arranged in the name of security.

 But, it has missed the opportunity to look for new ones.

 An Urdu poet sings to God, "If you support marriage, why did you give me two eyes? Why did you give me wisdom?"

 He.

 Fools never get bored ....... but you will be amazed at the fact that the blind never get bored.

 * The smarter you are *, * the sooner you get bored *.

  That is its size.  The most intelligent, passionate creators are the ones who get the most bored.

 One experience is enough for them.  It is the nature of fools to want to experience the same thing over and over again.

 The world is now becoming more and more prosperous economically and socially

 - Marriage, children, education, retirement, pension, life security.

 In some developed countries, even unemployment is paid.

 These close the door to new experiences.

 In a society where everything is available, completed, and managed, especially in the West, there is only one opportunity for new experience.  That is the desire for suicide!

 That alone is a new experience unknown.

 They have enjoyed intercourse;  They found it silly.

 They have been seen using drugs.  They also know that it deceives themselves.

 There is no rebellion, no adventure, no challenge.  That is why many, more and more, are attempting suicide.

 One thing we need to take good care of.  Suicides are not high in poor countries!

 Lack of boredom for poor people;  Disappointment is low.

 There is no time for boredom as they think only about food, clothes and accommodation.

  They can't be like that.

 In a prosperous society where everything is available, how long can one live and die with contentment, security, recognition and a secure lifestyle?

 There were times when the lower nations also lived in prosperity.  However, these were found to be an alternative to suicide.  That is asceticism!

 People like Gautama Buddha, despite having all the facilities, were bored with it and practiced asceticism.

  At the age of twenty-nine, for the Buddha, this world was enough.

 He finished enjoying everything.  With no more opportunities for new opportunities in this worldly life, he ended it and left.

 One day at midnight, he left his defense, left the state, and fled the state trends.

 He threw everything away.  Became a beggar.  He began to search for something that would never perish, never age, never tire.

  Monasticism is about always looking for something new.

 Within you, there is one element that is always brand new.  It is not fruitful;  There is nothing boring.

  Even when I say this it is from that source.  That’s where my words come from.

 If you taste and feel these, it means you have seen that distant land a little bit.

 Everything there is new, moment by moment innovative.  There is no dust on the glass.

 That world is within you.

 But, you have a desire for a woman.  The woman has only desire over the man.

 The woman cannot know the source of your immortal happiness.

 As long as you focus on the woman, you can't do that either.

 We are all focused on the other.

 It gives you bliss.  But, you never see within yourself.

 Only you, as the parent can know for sure.

 That is why you lose yourself.

 You can never separate yourself from yourself.

 Wherever you are taken, you will be with you.

  There is no way to separate.  Still, 'My beautiful self!'  You can not say that.

 You need to learn the art of entering into yourself.

  You have to have more subjective vision than objective.

 The subjective view is the essence of spirituality.

  You need to start looking inside.  That is what we call meditation.

 It's nothing more than looking inside.  It is about moving towards the center of your source of life.

 As soon as you touch it, the boredom will fly away.  Then life is an eternal celebration.

 Otherwise the fate of your life will become boring.

By

  Jagadeesh Krishnan is a psychologist and international Author